Υπήρχε μια εποχή που έλειπε ο νόμος τη ζωή των ανθρώπων και ταίριαζε σε θηρία και ήταν υπηρέτης της δύναμης, όταν κανένα έπαθλο δεν υπήρχε ούτε ανάμεσα στους ενάρετους ούτε πάλι υπήρχε τιμωρία για τους κακούς. Κι έπειτα έχω την εντύπωση ότι οι άνθρωποι νόμους θέσπισαν ως τιμωρούς, για να εξουσιάζει η δικαιοσύνη και να έχει την αλαζονεία ως δούλη τιμωρούνταν δε όποιος αδικούσε. Έπειτα επειδή οι νόμοι τους εμπόδιζαν να διαπράττουν φανερές αδικίες τις έκαναν όμως στα κρυφά, τότε μου φαίνεται ότι κάποιος ευφυής και σοφός επινόησε για τους θνητούς το φόβο των θεών, για να υπάρχει κάποιος φόβος για τους κακούς, ακόμα κι αν κρυφά κάνουν ή λένε ή σκέφτονται κάτι. Από τότε δίδαξε το θείο, ότι, δηλαδή, υπάρχει θεός που ζει αιώνια και που ακούει και βλέπει με το νου και σκέφτεται και επιτηρεί αυτά και είναι περιβεβλημένος με τη θεία φύση, ο οποίος καθετί που λέγεται μεταξύ των ανθρώπων θα το ακούσει, και καθετί που γίνεται μπορεί να το δει.
Ουσιαστικά
Α’ Κλίση: ὑπηρέτης, κολαστής, δίκη, βία, γνώμη
Β’ Κλίση: χρόνος, βίος, ἆθλον, τύραννος, ἔργον, θεῖον, βροτός
Γ’ Κλίση: ἰσχύς, κόλασμα, ὑβρις, ἀνήρ, δέος, δαίμων
Επίθετα
ὁ,ἡ ἄτακτος, τὸ ἄτακτον
ὁ, ἡ θηριώδης, το θηριῶδες
ἐσθλός – ή- όν
κακός-ή- ὀν
δούλος- ή- ον
πυκνός- ή-όν
σοφός- ή- όν
θνητός- ή-όν
ὁ-ἡ άφθιτος- το ἄφθιτον
θεῖος, θεῖα, θεῖον
Αντωνυμίες
Οὐδείς, οὐδεμία, οὐδέν
ἐγώ, σύ
οὗτος, αὕτη, τοῦτον
ὅς, ἥ, ὅν
πᾶς, πᾶσα, πᾶν
Ρηματικοί Τύποι
ἦν: εἰμί
ἐγίγνετο, γίγνομαι
δουκοῦσι: δοκέω,ῶ
θέσθαι: τίθημι
ἔχῃ: ἔχω
ἐζημιοῦτο: ζημιόομαι-ζημιοῦμαι
ἐξαμαρτάνοι: εξαμαρτάνω
ἀπεῖργον: άπείργω
πράσσειν: πράττω
ἐξευρεῖν: ἐξευρίσκω
εἴη: εἰμί
πράσσωσιν: πράττω
λέγωσιν: λέγω
φρονῶσιν: φρονέω-ῶ
εἰσηγήσατο:είσηγέομαι-οῦμαι
ἐστί: εἰμί
θάλλων: θάλλω
ἀκούων: ἀκούω
βλέπων:βλέπω
προσέχων: προσέχω
φορών: φορέω - ῶ
λεχθέν: λέγω
ἀκούσεται: ἀκούω
δρώμενον:δράομαι-ῶμαι
ἰδεῖν: ὁράω-ῶ
δυνήσεται: δύναμαι
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου