Δευτερεύουσες Προτάσεις

 

Δευτερεύουσες Ονοματικές Προτάσεις

Είδος	Εισαγωγή	Συντακτική Λειτουργία
Ειδικές	ὅτι, ὡς	1. αντικείµενο 2. υποκείµενο 3. επεξήγηση
Ενδοιαστικές	µή, µὴ οὐ, ὅπως µη	1. αντικείµενο 2. υποκείµενο 3. επεξήγηση
Πλάγιες ερωτηματικές	εἰ εἰ - ἤ, εἴτε - εἴτε, πότερον - ἤ, πότερα - ἤ, τίς, πότερος, πόσος, ποῖος, πηλίκος, ποδαπός, ὅς, ὅστις, ὁπότερος, ὅσος, ὁπόσος, οἷος, ὁποῖος, ἡλίκος, ὁπηλίκος, ὁποδαπός, ποῦ, ποῖ, πόθεν, πῇ, πῶς, οὗ, ὅπου, οἷ, ὅποι, ὁπόθεν, ᾗ, ὅπῃ, ὡς, ὅπως	1. αντικείµενο 2. υποκείµενο 3. επεξήγηση
Αναφορικές	ὅς, ἥ, ὅ, ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ, ὅστις, ἥτις, ὅτι, ὁπότερος, ὁποτέρα, ὁπότερον, ὅσος, ὅση, ὅσον, οἷος, οἷα, οἷον, ὁποῖος, ὁποῖα, ὁποῖον, ἡλίκος, ἡλίκη, ἡλίκον, ὁπηλίκος, ὁπηλίκη, ὁπηλίκον, ὁποδαπός, ὁποδαπή, ὁποδαπόν	1. υποκείµενο 2. κατηγορούµενο 3. αντικείµενο 4. παράθεση 5. επεξήγηση 6. επιθετικός προσδιορισμός

 

 

Είδος	Εισάγονται
Χρονικές	ὡς (όταν), ὅτε, ὁπότε, ἐπεί, ἐπειδή, ἔως, ἔστε, ἡνίκα, πρίν, ὁσάκις, ὁποσάκις ,ἐξ’ οὗ, ἐξ’ ὅτου, ἀφ’, ἀφ΄ ὁτου, ἐν ὧ, µέχρι οὗ, ἂχρι οὗ, ἓως οὗ ,ἐπεί πρῶτον, ἐπεί τάχιστα, ἐπειδή τάχιστα, ὡς τάχιστα, οὐ πρότερον ...πρίν, οὐ πρόσθεν ...πρίν
Αιτιολογικές	γάρ, ὅτι, διότι, ὡς, ἐπεί, ἐπειδή, ὅτε, ὁπότε, εἰ.
Τελικές	ἵνα, ὅπως, ὡς
Υποθετικές	εἰ, ἐάν, ἄν, ἤν
Αποτελεσματικές/Συμπερασματικές	ὥστε, ὡς
Εναντιωματικές	εἰ καί, ἐάν καί, ἄν καί, ἤν καί
Παραχωρητικές	καί εἰ, καί ἐάν, καί ἄν, καί ἤν

Δευτερεύουσες Επιρρηματικές Προτάσεις

 

 

Δευτερεύουσες αναφορικές επιρρηματικές προτάσεις

• Οι αναφορικές προτάσεις μπορούν να λειτουργήσουν ως επιρρηματικοί προσδιορισμοί του τόπου ή του χρόνου και Εισάγονται με αναφορικά επιρρήματα (οὗ, οἷ, ᾖ, ὅθεν, ἔνθεν, ὅπου, ὅπῃ, ὅποι)

 

• Όταν εκφράζουν επιρρηματικές σχέσεις με τις κύριες προτάσεις, εισάγονται συνήθως με αναφορικές αντωνυμίες, εκτός από την περίπτωση των αναφορικών υποθετικών προτάσεων που εισάγονται και με αναφορικά επιρρήματα.

 

1.Αναφορικές Αιτιολογικές εισάγονται συνήθως με τις αναφορικές αντωνυμίες ὅς, ὅστις, ὅσος, οἷος. Οι προτάσεις αυτές είναι όμοιες με τις επιρρηματικές αιτιολογικές προτάσεις, οπότε εξαρτώνται από ρήματα ψυχικού πάθους.

2.Αναφορικές Τελικές εισάγονται με τις αναφορικές αντωνυμίες ὅς, ὅστις. Οι προτάσεις είναι όμοιες με τις επιρρηματικές τελικές προτάσεις, οπότε εξαρτώνται από ρήματα κίνησης ή σκόπιμης ενέργειας.

3.Αναφορικές Συμπερασματικές εισάγονται κυρίως με τις αναφορικές αντωνυμίες ὅς, ὅστις, ὅσος, οἷος.

4.Αναφορικές υποθετικές προτάσεις εισάγονται με αναφορικές αντωνυμίες και αναφορικά επιρρήματα.

Αναφορικές παραβολικές προτάσεις δηλώνουν σύγκριση ή παρομοίωση. Εκφράζουν ποσό, τρόπο, ιδιότητα (ποιότητα). Συνήθως οι παραβολικές προτάσεις αναφέρονται σε δεικτικές αντωνυμίες ή επιρρήματα, δημιουργώντας έτσι τα λεγόμενα "παραβολικά ζεύγη".

1. Όταν εκφράζουν ποσό εισάγονται με τις αναφορικές αντωνυμίες ὅσος, ὁπόσος, ἡλίκος, ὁπηλίκοςκαι τα αναφορικά επιρρήματα ὅσον, ὅσῳ. 
2.  Όταν εκφράζουν ιδιότητα/ποιότητα εισάγονται με τις αντωνυμίες οἷος, ὁποῖος.  Όταν εκφράζουν τρόπο εισάγονται με τα αναφορικά επιρρήματα ὡς, ὥσπερ, ὅπως, καθάπερ, ᾗπερ, ᾗ, οἷον, οἷα.