Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. 1-4
Σύνταξη
1. α) Ἐπεὶ δὲ τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ κατεστήσατο: Δευτερεύουσα Χρονική Πρόταση
2.α) Λύσανδρος δὲ τούς τε φρουροὺς τῶν Ἀθηναίων ,ἀπέπεμπεν εἰς τὰς Ἀθήνας, διδοὺς ἐκεῖσε μόνον πλέουσιν ἀσφάλειαν, ἄλλοθι δ’ οὔ, εἰδὼς: Κύρια Πρόταση
Σύνταξη
1. α) Ἐπεὶ δὲ τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ κατεστήσατο: Δευτερεύουσα Χρονική Πρόταση
κατεστήσατο:Ρήμα
Λύσανδρος (εννοείται) : Υποκείμενο
τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ: Αντικείμενο
β) ἔπλει ἐπὶ τὸ Βυζάντιον καὶ Καλχηδόνα. : Κύρια Πρόταση
ἔπλει: Ρήμα
Λύσανδρος (εννοείται): Υποκείμενο
ἐπὶ τὸ Βυζάντιον καὶ Καρχηδόνα: εμπρόθετος προσδιορισμός της εχθρικής διάθεσης
γ)Oἱ δ’ αὐτὸν ὑπεδέχοντο, τοὺς τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς ὑποσπόνδους ἀφέντες: Κύρια Πρόταση
ὑπεδέχοντο: Ρήμα
Oἱ δε:Υποκείμενο
ἀφέντες: χρονική μετοχή (συνημμένη στο υποκείμενο της μετοχής)
τοὺς φρουροὺς: Αντικείμενο μετοχής
τῶν Ἀθηναίων: γενική κτητική
ὑποσπόνδους: επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου
δ)οἱ δὲ προδόντες Ἀλκιβιάδῃ τὸ Βυζάντιον τότε μὲν ἔφυγον εἰς τὸν Πόντον: Κύρια Πρόταση
ἔφυγον: Ρήμα
οἱ προδόντες: Υποκείμενο, επιθετική μετοχή
τὸ Βυζάντιον: άμεσο αντικείμενο μετοχής
Ἀλκιβιάδῃ: έμμεσο αντικείμενο μετοχής
τότε: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου
εἰς τὸν Πόντον: εμπρόθετος προσδιορισμός κίνησης σε τόπο
ε)ὕστερον δ’ εἰς Ἀθήνας : Κύρια Πρόταση
ἦλθον (εννοείται)
οἱ προδόντες: (εννοείται) Υποκείμενο
εἱς Ἀθήνας: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου
στ) καὶ ἐγένοντο Ἀθηναῖοι. : Κύρια Πρόταση
ἐγένοντο: Ρήμα
οἱ προδόντες (εννοείται) Υποκείμενο
Ἀθηναῖοι: Κατηγορούμενο
ἀπέπεμπεν:Ρήμα
Λύσανδρος: Υποκείμενο
τοὺς φρουροὺς: Αντικείμενο
τῶν Ἀθηναίων: γενική κτητική
εἰς Ἀθήνας: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου
διδούς: τροπική μετοχή συνημμένη στο Υποκείμενο του ρήματος
ἀσφάλειαν: άμεσο αντικείμενο στο διδούς
πλέουσιν:επιθετική μετοχή έμμεσο αντικείμενο στο διδούς
ἐκεῖσε: επιρρηματικός προσδιορισμός κίνησης σε τόπο
ἄλλοθι: επιρρηματικός προσδιορισμός της στάσης σε τόπο
μόνον: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού
εἰδώς: αιτιολογική μετοχή
β) καὶ εἴ τινά που ἄλλον ἴδοι Ἀθηναῖον: δευτερεύουσα υποθετική πρόταση
ἴδοι: ρήμα
Ἀθηναῖον: Αντικείμενο ρήματος
τινά, ἄλλον: επιθετικοί προσδιορισμοί στο Ἀθηναῖον
που: επιρρηματικός προσδιορισμός της στάσης σε τόπο
γ) ὅτι θᾶττον τῶν ἐπιτηδείων ἔνδειαν ἔσεσθαι: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο στο εἰδώς
ἔσεσθαι: ( απαρέμφατο σε θέση ρήματος)
ἔνδειαν: Υποκείμενο
θᾶττον: επιρρηματικός προσδιορισμός του τόπου
τῶν ἐπιτηδείων: γενική αντιειμενικήστο ἔνδειαν
δ)ὅσῳ ἂν πλείους συλλεγῶσιν εἰς τὸ ἄστυ καὶ τὸν Πειραιᾶ: δευτερεύουσα αναφορικο-υποθετική πρόταση
συλλεγῶσιν: Ρήμα
πλείους: Υποκείμενο
εἰς τὸ ἄστυ καὶ τὸν Πειραιᾶ: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου
ὅσῳ: δοτική του ποσού
Καταλιπὼν δὲ Βυζαντίου καὶ Καλχηδόνος Σθενέλαον ἁρμοστὴν Λάκωνα, αὐτὸς ἀποπλεύσας εἰς Λάμψακον τὰς ναῦς ἐπεσκεύαζεν: Κύρια Πρόταση
ἐπεσκεύαζεν: Ρήμα
Λύσανδρος: Υποκείμενο
καταλιπών-ἀποπλεύσας: χρονικές μετοχές συνημμένες στο υποκείμενο του ρήματος
Σθενέλαον: αντικείμενο στο καταλιπών
ἁρμοστήν: κατηγορούμενο στο Σθενέλαον
Λάκωνα: παράθεση στο Σθενέλαον
αὐτός: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο Λύσανδρος
Βυζαντίου καὶ Καλχηδόνος: γενικές αντικειμενικές στο ἁρμοστήν
εἰς Λάμψακον: επιρρηματικός προσδιορισμός κίνησης σε τόπο
3. α) Ἐν δὲ ταῖς Ἀθήναις τῆς Παράλου ἀφικομένης νυκτὸς ἐλέγετο ἡ συμφορά: Κύρια Πρόταση
ἐλέγετο:Ρήμα
ἡ συμφορά: Υποκείμενο
ἀφικομένης: χρονική μετοχή, γενική απόλυτη
τῆς Παρόλου: υποκείμενο μετοχής
ἐν ταῖς Ἀθήναις: εμπρόθετος της στάσης σε τόπο
νυκτός: γενική του χρόνου
β) καὶ οἰμωγὴ ἐκ τοῦ Πειραιῶς διὰ τῶν μακρῶν τειχῶν εἰς ἄστυ διῆκεν, ὁ ἕτερος τῷ ἑτέρῳ παραγγέλλων·: Κύρια Πρόταση
διῆκεν: Ρήμα
οἰμωγή: Υποκείμενο
ἐκ τοῦ Πειραιῶς: εμπρόθετος προσδιορισμός της κίνησης από τόπο
διὰ τῶν τειχῶν: εμπρόθετος προσδιορισμός κίνησης δια μέσω τόπου
μακρῶν: επιθετικός προσδιορισμός στο τειχῶν
εἰς ἄστυ: εμπρόθετος προσδιορισμός της κίνησης σε τόπο
παραγγέλων: τροπική μετοχή (ονομαστική απόλυτη)
ὁ ἕτερος: Υποκείμενο μετοχής
τῷ ἑτέρῳ: Αντικείμενο μετοχής (έμμεσο, ως άμεσο εννοείται τὴν συμφορὰν)
γ) ὥστ’ ἐκείνης τῆς νυκτὸς οὐδεὶς ἐκοιμήθη, οὐ μόνον τοὺς ἀπολωλότας πενθοῦντες, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἔτι αὐτοὶ ἑαυτούς, πείσεσθαι νομίζοντες : Κύρια συμπερασματική πρόταση
ἐκοιμήθη: Ρήμα
οὐδεὶς: Υποκείμενο
τῆς νυκτός: γενική του χρόνου
ἐκείνης: επιθετικός προσδιορισμός στο νυκτός
πενθοῦντες- νομίζοντες: αιτιολογικές μετοχές συνημμένες στο Υποκείμενο του ρήματος
τοὺς ἀπολωλότας-ἑαυτοὺς: Αντικείμενα στο πενθοῦντες
αὐτοί: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο υποκείμενο
πείθεσθαι: αντικείμενο στο νομίζοντες, ειδικό απαρέμφατο
μᾶλλον: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού
δ) οἷα ἐποίησαν Μηλίους τε Λακεδαιμονίων ἀποίκους ὄντας, κρατήσαντες πολιορκίᾳ, καὶ Ἱστιαιέας καὶ Σκιωναίους καὶ Τορωναίους καὶ Αἰγινήτας καὶ ἄλλους πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων:
Δευτερεύουσα αναφορική πρόταση, αντικείμενο στο πείθεσθαι
ἐποίησαν: Ρήμα
Ἀθηναῖοι (εννοείται): Υποκείμενο
οἷα : σύστοιχο Αντικείμενο
Μηλίους, Λακεδαιμονίους, Ἱστιαιέας, Σκιωναίους ,Τορωναίους, Αἰγινήτας,ἄλλους :Αντικείμενο ρήματος
ὄντας: επιθετική μετοχή, παράθεση στο Μηλίους
ἀποίκους: Κατηγορούμενο στο Μηλίους
πολλούς: επιθετικός προσδιορισμός στο ἄλλους
τῶν Ἑλλήνων: γενική διαιρετική στο ἄλλους
κρατήσαντες: χρονική μετοχή συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
πολιορκίᾳ: δοτική του μέσου
4.α) Τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἐκκλησίαν ἐποίησαν: Κύρια Πρόταση
Ἀθηναῖοι (εννοείται): Υποκείμενο
ἐποίησαν: Ρήμα
ἐκκλησίαν: Αντικείμενο
ὑστεραίᾳ: δοτική του χρόνου
β)ἐν ᾗ ἔδοξε τούς τε λιμένας ἀποχῶσαι πλὴν ἑνὸς καὶ τὰ τείχη εὐτρεπίζειν καὶ φυλακὰς ἐφιστάναι καὶ τἆλλα πάντα ὡς εἰς πολιορκίαν παρασκευάζειν τὴν πόλιν.: Δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική στο ἐκκλησίαν
ἐδοξε: Ρήμα (απρόσωπο)
ἀποχῶσαι-εὐτρεπίζειν-ἐφιστάναι-παρασκευάζειν: τελικά απαρέμφατα, Υποκείμενα
τούς λιμένας: Αντικείμενο του ἀποχῶσαι
πλὴν ἑνὸς: εμπρόθετος προσδιορισμός της εξαίρεσης
τείχη: Αντικείμενο στο εὐτρεπίζειν
φύλακας: Αντικείμενο στο ἐφιστάναι
τὴν πόλιν: Αντικείμενο στο παρασκευάζειν
τἆλλα: αιτιατική της αναφοράς
πάντα: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο τἆλλα
ὡς εἰς πολιορκίαν: εμπρόθετος προσδιορισμός του σκοπού
Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. 16-19
Σύνταξη
1.Τοιούτων δὲ ὄντων Θηραμένης εἶπεν ἐν ἐκκλησίᾳ : Κύρια Πρόταση,
9. Ἐπεὶ δὲ ἧκε τετάρτῳ μηνί: δευτερεύουσα χρονική πρόταση
Ἀκούσας: χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
ταῦτα: αντικείμενο μετοχής
ὁ Θηραμένης: υποκείμενο ρήματος και μετοχής
ἀνεπήδησεν: ρήμα
ἐπὶ τὴν ἑστίαν: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου
2. εἶπεν: Κύρια πρόταση
εἶπεν: ρήμα (υποκείμενο ὁ Θηραμένης)
3.Ἐγὼ δ’,ὦ ἄνδρες,ἱκετεύω τὰ πάντων ἐννομώτατα μὴ ἐπὶ Κριτίᾳ εἶναι ἐξαλείφειν μήτε ἐμὲ μήτε ὑμῶν ἀλλ’ κατὰ τοῦτον καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοὶ τὴν κρίσιν εἶναι: Κύρια Πρόταση
3.Ἐγὼ: υποκείμενο ρήματος
ὦ ἄνδρες: κλητική προσφώνηση
ἱκετεύω:ρήμα
τὰ ἐννομώτατα: σύστοιχο αντικείμενο ρήματος
πάντων: γενική διαιτερική στο ἐννομώτατα
ἐπὶ Κριτίᾳ: εμπρόθετος προσδιορισμός της εξάρτησης
μὴ εἶναι: επεξήγηση στο ἐννομώτατα, τελικό απαρέμφατο (απρόσωπο)
ἐξαλείφειν: υποκείμενο στο μὴ εἶναι, τελικό απαρέμφατο
ἐμὲ: αντικείμενο στο ἐξαλείφειν
ὑμῶν: γενική διαιρετική από την αναφορική πρόταση (ὅν ἄν βούληται)
κατὰ τοῦτον: εμπρόθετος προσδιορισμός της συμφωνίας
ὑμῖν καὶ ἐμοὶ: δοτικές προσωπικές κτητικές
τὴν κρίσιν: υποκείμενο στο εἶναι
εἶναι: υποκείμενο στο απρόσωπο απαρέμφατο μὴ εἶναι
4. ἔφη: Κύρια Πρόταση
ἔφη: ρήμα
Θηραμένης: υποκείμενο
5. ὃν ἂν βούληται: δευτερεύουσα αναφορική, αντικείμενο στο ἐξαλείφειν
ἄν βούληται: ρήμα
ὅν: αντικείμενο
6. ὅνπερ νόμον οὗτοι ἔγραψαν περὶ τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ: δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική πρόταση στο κατά τοῦτον
νόμον: αντικείμενο ρήματος
οὗτοι: υποκείμενο ρήματος
ἔγραψαν: ρήμα
περὶ τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ: εμπρόθετος προσδιορισμός της αναφοράς
7. Καὶ τοῦτο μὰ τοὺς θεοὺς οὐκ ἀγνοῶ: Κύρια πρόταση
Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. 54-56
Σύνταξη
1. Ἐκ δὲ τούτου ἐκέλευσε μὲν ὁ τῶν τριάκοντα κῆρυξ τοὺς ἕνδεκα ἐπὶ τὸν Θηραμένην: Κύρια Πρόταση
5. Ὑμεῖς δὲ λαβόντες καὶ ἀπαγαγόντες οἱ ἕνδεκα οὗ δεῖ τὰ ἐκ τούτων πράττετε: Κύρια Πρόταση
14. Οἱ δ’ ἀπήγαγον τὸν ἄνδρα διὰ τῆς ἀγορᾶς μάλα μεγάλῃ τῇ φωνῇ δηλοῦντα: Κύρια Πρόταση
3. α) Ἐν δὲ ταῖς Ἀθήναις τῆς Παράλου ἀφικομένης νυκτὸς ἐλέγετο ἡ συμφορά: Κύρια Πρόταση
ἐλέγετο:Ρήμα
ἡ συμφορά: Υποκείμενο
ἀφικομένης: χρονική μετοχή, γενική απόλυτη
τῆς Παρόλου: υποκείμενο μετοχής
ἐν ταῖς Ἀθήναις: εμπρόθετος της στάσης σε τόπο
νυκτός: γενική του χρόνου
β) καὶ οἰμωγὴ ἐκ τοῦ Πειραιῶς διὰ τῶν μακρῶν τειχῶν εἰς ἄστυ διῆκεν, ὁ ἕτερος τῷ ἑτέρῳ παραγγέλλων·: Κύρια Πρόταση
διῆκεν: Ρήμα
οἰμωγή: Υποκείμενο
ἐκ τοῦ Πειραιῶς: εμπρόθετος προσδιορισμός της κίνησης από τόπο
διὰ τῶν τειχῶν: εμπρόθετος προσδιορισμός κίνησης δια μέσω τόπου
μακρῶν: επιθετικός προσδιορισμός στο τειχῶν
εἰς ἄστυ: εμπρόθετος προσδιορισμός της κίνησης σε τόπο
παραγγέλων: τροπική μετοχή (ονομαστική απόλυτη)
ὁ ἕτερος: Υποκείμενο μετοχής
τῷ ἑτέρῳ: Αντικείμενο μετοχής (έμμεσο, ως άμεσο εννοείται τὴν συμφορὰν)
γ) ὥστ’ ἐκείνης τῆς νυκτὸς οὐδεὶς ἐκοιμήθη, οὐ μόνον τοὺς ἀπολωλότας πενθοῦντες, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἔτι αὐτοὶ ἑαυτούς, πείσεσθαι νομίζοντες : Κύρια συμπερασματική πρόταση
ἐκοιμήθη: Ρήμα
οὐδεὶς: Υποκείμενο
τῆς νυκτός: γενική του χρόνου
ἐκείνης: επιθετικός προσδιορισμός στο νυκτός
πενθοῦντες- νομίζοντες: αιτιολογικές μετοχές συνημμένες στο Υποκείμενο του ρήματος
τοὺς ἀπολωλότας-ἑαυτοὺς: Αντικείμενα στο πενθοῦντες
αὐτοί: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο υποκείμενο
πείθεσθαι: αντικείμενο στο νομίζοντες, ειδικό απαρέμφατο
μᾶλλον: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού
δ) οἷα ἐποίησαν Μηλίους τε Λακεδαιμονίων ἀποίκους ὄντας, κρατήσαντες πολιορκίᾳ, καὶ Ἱστιαιέας καὶ Σκιωναίους καὶ Τορωναίους καὶ Αἰγινήτας καὶ ἄλλους πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων:
Δευτερεύουσα αναφορική πρόταση, αντικείμενο στο πείθεσθαι
ἐποίησαν: Ρήμα
Ἀθηναῖοι (εννοείται): Υποκείμενο
οἷα : σύστοιχο Αντικείμενο
Μηλίους, Λακεδαιμονίους, Ἱστιαιέας, Σκιωναίους ,Τορωναίους, Αἰγινήτας,ἄλλους :Αντικείμενο ρήματος
ὄντας: επιθετική μετοχή, παράθεση στο Μηλίους
ἀποίκους: Κατηγορούμενο στο Μηλίους
πολλούς: επιθετικός προσδιορισμός στο ἄλλους
τῶν Ἑλλήνων: γενική διαιρετική στο ἄλλους
κρατήσαντες: χρονική μετοχή συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
πολιορκίᾳ: δοτική του μέσου
4.α) Τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἐκκλησίαν ἐποίησαν: Κύρια Πρόταση
Ἀθηναῖοι (εννοείται): Υποκείμενο
ἐποίησαν: Ρήμα
ἐκκλησίαν: Αντικείμενο
ὑστεραίᾳ: δοτική του χρόνου
β)ἐν ᾗ ἔδοξε τούς τε λιμένας ἀποχῶσαι πλὴν ἑνὸς καὶ τὰ τείχη εὐτρεπίζειν καὶ φυλακὰς ἐφιστάναι καὶ τἆλλα πάντα ὡς εἰς πολιορκίαν παρασκευάζειν τὴν πόλιν.: Δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική στο ἐκκλησίαν
ἐδοξε: Ρήμα (απρόσωπο)
ἀποχῶσαι-εὐτρεπίζειν-ἐφιστάναι-παρασκευάζειν: τελικά απαρέμφατα, Υποκείμενα
τούς λιμένας: Αντικείμενο του ἀποχῶσαι
πλὴν ἑνὸς: εμπρόθετος προσδιορισμός της εξαίρεσης
τείχη: Αντικείμενο στο εὐτρεπίζειν
φύλακας: Αντικείμενο στο ἐφιστάναι
τὴν πόλιν: Αντικείμενο στο παρασκευάζειν
τἆλλα: αιτιατική της αναφοράς
πάντα: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο τἆλλα
ὡς εἰς πολιορκίαν: εμπρόθετος προσδιορισμός του σκοπού
Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. 16-19
Σύνταξη
1.Τοιούτων δὲ ὄντων Θηραμένης εἶπεν ἐν ἐκκλησίᾳ : Κύρια Πρόταση,
τοιούτων: υποκείμενο μετοχής
ὄντων: χρονική μετοχή, γενική απόλυτως
Θηραμένης:υποκείμενο
εἶπεν:ρήμα
ἐν ἐκκλησίᾳ: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου
2. ὅτι εἰδὼς ἥξει Λακεδαιμονίους: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο στο εἶπεν
εἰδὼς: τροπική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
ἥξει: ρήμα
Λακεδαιμονίους:αντικείμενο μετοχής
3. εἰ βούλονται αὐτόν πέμψαι παρά Λύσανδρον: δευτερεύουσα υποθετική πρόταση
βούλονται:ρήμα
αὐτόν: αντικείμενο απαρεμφάτου
πέμψαι: τελικό απαρέμφατο, αντικείμενο ρήματος, ταυτοπροσωπία
παρά Λύσανδρον:εμπρόθετος προσδιορισμός της κατεύθυνσης σε πρόσωπο
4. πότερον ἐξανδραποδίσασθαι τὴν πόλιν βουλόμενοι ἀντέχουσι περὶ τῶν τειχῶν:δευετερεύουσα πλάγια ερωτηματική,αντικείμενο στη μετοχή εἰδώς
ἐξανδραποδίσασθαι :τελικό απαρέμφατο, αντικείμενο μετοχής, υποκείμενο (Λακεδαιμόνιοι) ταυτοπροσωπία
ἐξανδραποδίσασθαι :τελικό απαρέμφατο, αντικείμενο μετοχής, υποκείμενο (Λακεδαιμόνιοι) ταυτοπροσωπία
τὴν πόλιν: αντικείμενο απαρεμφάτου
βουλόμενοι: αιτιολογική μετοχή, συνημμένοι στο υποκείμενο του ρήματος
ἀντέχουσι: ρήμα, υποκείμενο ( Λακεδαιμόνιοι)
περὶ τῶν τειχῶν: εμπρόθετος προσδιορισμός
5.ἢ πίστεως ἕνεκα.: δευτερεύουσα πλάγια ερωτηματική
εννοείται το ρήμα: ἀντέχουσι
πίστεως ἔνεκα: εμπρόθετος του σκοπού
6. Πεμφθεὶς δὲ διέτριβε παρά Λυσάνδρῳ τρεῖς μῆνας καὶ πλείω, ἐπιτηρῶν: Κυρια Πρόταση
πεμφθεὶς: χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
διέτριβε:ρήμα, υποκείμενο (Θηραμένης)
παρά Λυσάνδρῳ: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου
τρεῖς:επιθετικός στο μῆνας
μῆνας: αιτιατική του χρόνου
πλείω: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού
ἐπιτηρῶν: τροπική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
7. ὁπότε Ἀθηναῖοι ἔμελλον διά τό ἐπιλελοιπέναι τόν σῖτον ἅπαντα ὁμολογήσειν: δευτερεύουσα πλάγια ερωτηματική, αντικείμενο στο ἐπιτηρῶν
ἔμελλον:ρήμα
Ἀθηναῖοι: υποκείμενο
διά τό ἐπιλελοιπέναι:εμπρόθετος προσδιορισμός της αιτίας
τόν σῖτον: υποκείμενο του άπολελοιπέναι
ἅπαντα:κατηγορηματικός προσδιορισμός στο σίτον
ὁμολογήσειν: τελικό απαρέμφατο, αντικείμενο ρήματος, υποκείμενό του ( Ἀθηναῖοι)
8. ὅ τι τις λέγοι: δευτερεύουσα αναφορικοϋποθετική, αντικείμενο στο ομολογήσειν
λέγοι:ρήμα
τις: υποκείμενο
ὅ, τι: αντικείμενο
ἧκε:ρήμα
τετάρτῳ: επιθετικός προσδιορισμός στο μηνί
μηνί:δοτική του χρόνου
10. ἀπήγγειλεν ἐν ἐκκλησίᾳ:Κύρια Πρόταση
ἀπήγγειλεν:ρήμα
ἐν ἐκκλησίᾳ:εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου
11. ὅτι αὐτόν Λύσανδρος τέως μὲν κατέχοι: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο στο ἀπήγγειλεν
αὐτόν: αντικείμενο
Λύσανδρος:υποκείμενο
τέως: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου
κατέχοι:ρήμα
12. εἶτα κελεύοι εἰς Λακεδαίμονα ἰέναι: δευτερεύουσα ειδική, αντικείμενο στο ἀπήγγειλεν
κελεύοι: ρήμα
εἰς Λακεδαίμονα:εμπρόθετος προσδιορισμό της κατεύθυνσης σε τόπο
ἰέναι: τελικό απαρέμφατο, αντικείμενο ρήματος, ταυτοπροσωπία
κελεύοι: ρήμα
εἰς Λακεδαίμονα:εμπρόθετος προσδιορισμό της κατεύθυνσης σε τόπο
ἰέναι: τελικό απαρέμφατο, αντικείμενο ρήματος, ταυτοπροσωπία
13. οὐ γάρ εἶναι κύριος, ἀλλά τοὺς ἐφόρους: Κύρια Πρόταση (εννοείται το ρήμα ἐλεγε)
οὐ εἶναι:αντικείμενο ρήματος, ειδικό απαρέμφατο, ταυτοπροσωπία
κύριος: κατηγορούμενο
τοὺς ἐφόρους: (εννούνται το εἶναι ) υποκείμενο στο εννοούμενο εἶναι
14. ὧν ἐρωτῷτο ὑπ’ αὐτοῦ: δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική στο κύριος
ὧν: σύστοιχο αντικείμενο
ἐρωτῷτο:ρήμα
ὑπ’ αὐτοῦ: εμπρόθετος ποιητικού αιτίου
15. Μετά ταῦτα ᾑρέθη πρεσβευτὴς εἰς Λακεδαίμονα αὐτοκράτωρ δέκατος αὐτός: Κύρια Πρόταση
Μετά ταῦτα: εμπρόθετος προσδιορισμός της χρονικής ακολουθίας
ᾑρέθη: ρήμα
πρεσβευτὴς: κατηγορούμενο
εἰς Λακεδαίμονα: εμπρόθετος προσδιορισμός του χρόνου
αὐτοκράτωρ: επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου
δέκατος:επιρρηματικό κατηγορούμενο της χρονικής σειράς
αὐτός: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο εννοούμενο υποκείμενο (Θηραμένης)
16. Λύσανδρος δὲ τοῖς ἐφόροις ἔπεμψεν ἀγγελοῦντα μετ’ ἄλλων Λακεδαιμονίων Ἀριστοτέλην, φυγάδα Ἀθηναῖον ὄντα: Κύρια Πρόταση
οὐ εἶναι:αντικείμενο ρήματος, ειδικό απαρέμφατο, ταυτοπροσωπία
κύριος: κατηγορούμενο
τοὺς ἐφόρους: (εννούνται το εἶναι ) υποκείμενο στο εννοούμενο εἶναι
14. ὧν ἐρωτῷτο ὑπ’ αὐτοῦ: δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική στο κύριος
ὧν: σύστοιχο αντικείμενο
ἐρωτῷτο:ρήμα
ὑπ’ αὐτοῦ: εμπρόθετος ποιητικού αιτίου
15. Μετά ταῦτα ᾑρέθη πρεσβευτὴς εἰς Λακεδαίμονα αὐτοκράτωρ δέκατος αὐτός: Κύρια Πρόταση
Μετά ταῦτα: εμπρόθετος προσδιορισμός της χρονικής ακολουθίας
ᾑρέθη: ρήμα
πρεσβευτὴς: κατηγορούμενο
εἰς Λακεδαίμονα: εμπρόθετος προσδιορισμός του χρόνου
αὐτοκράτωρ: επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου
δέκατος:επιρρηματικό κατηγορούμενο της χρονικής σειράς
αὐτός: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο εννοούμενο υποκείμενο (Θηραμένης)
16. Λύσανδρος δὲ τοῖς ἐφόροις ἔπεμψεν ἀγγελοῦντα μετ’ ἄλλων Λακεδαιμονίων Ἀριστοτέλην, φυγάδα Ἀθηναῖον ὄντα: Κύρια Πρόταση
Λύσανδρος:υποκείμενο
τοῖς ἐφόροις: έμμεσο αντικείμενο
ἔπεμψεν:ρήμα
ἀγγελοῦντα: τελική μετοχή συνημμένη στο άμεσο αντικείμενο του ρήματος
μετ’ Λακεδαιμονίων: εμπρόθετος προσδιορισμός της συνοδείας
ἄλλων: επιθετικός στο Λακεδαιμονίων
Ἀριστοτέλην: άμεσο αντικείμενο
φυγάδα: κατηγορούμενο στο Ἀριστοτέλην
Ἀθηναῖον: παράθεση στο Ἀριστοτέλην
ὄντα: επιθετική μετοχή, συνημμένη στο άμεσο αντικείμενο του ρήματος
17. ὅτι ἀποκρίναιτο Θηραμένει ἐκείνους κυρίους εἶναι εἰρήνης καὶ πολέμου: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο στο άγγελούντα
ἀποκρίναιτο: ρήμα
Θηραμένει: έμμεσο αντικείμενο
ἐκείνους: υποκείμενο απαρεμφάτου
κυρίους: κατηγορούμενο στο υποκείμενο του απαρεμφάτου
εἶναι: αντικείμενο ρήματος
εἰρήνης καὶ πολέμου: γενικές αντικειμενικές από το κυρίους
18. Θηραμένης δὲ καὶ οἱ ἄλλοι πρέσβεις ἐρωτώμενοι εἶπον : Κύρια Πρόταση
Θηραμένης δὲ καὶ οἱ πρέσβεις: υποκείμενα ρήματος και μετοχής
ἐρωτώμενοι: χρονική μετοχή
εἶπον: ρήμα
ἄλλοι: επιθετικός στο πρέσβεις
19. ἐπεὶ ἦσαν ἐν Σελλασίᾳ: δευτερεύουσα χρονική πρόταση
ἦσαν: ρήμα
ἐν Σελλασίᾳ: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου
20. ἐπὶ τίνι λόγῳ ἥκοιεν: δευτερεύουσα πλάγια ερωτηματική, αντικείμενο στη μετοχή ἐρωτώμενοι
ἐπὶ λόγῳ: εμπρόθετος προσδιορισμός του σκοπού
τίνι: επιθετικός προσδιορισμός στο λόγῳ
ἥκοιεν: ρήμα
21. ὅτι (ἥκοιεν) αὐτοκράτορες περὶ εἰρήνης: δευτερεύουσα ειδική, αντικείμενο στο εἶπον
(ἥκοιεν): ρήμα (υποκείμενο Θηραμένης και πρέσβεις)
αὐτοκράτορες:επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου
περὶ εἰρήνης: εμπρόθετος προσδιορισμός της αναφοράς
22. μετά ταῦτα οἱ ἔφοροι καλεῖν ἐκέλευον αὐτούς: Κύρια Πρόταση
μετά ταῦτα: εμπρόθετος προσδιορισμός της χρονικής ακολουθίας
οἱ ἔφοροι: υποκείμενο
καλεῖν: έμμεσο αντικείμενο, ετεροπροσωπία (υποκείμενο ἀγγέλους ήπομπούς) , τελικό
ενν. ἀγγέλους ή πομπούς: άμεσο αντικείμενο
ἐκέλευον: ρήμα
αὐτούς: αντικείμενο απαρεμφάτου
23.Ἐπεὶ δ’ ἧκον: δευτερεύουσα χρονική πρόταση
ἧκον: ρήμα
υποκείμενο: ενν. πρέσβεις
24. ἐκκλησίαν ἐποίησαν: Κύρια Πρόταση
ἐκκλησίαν: αντικείμενο
ἐποίησαν: ρήμα
25. ἐν ᾗ ἀντέλεγον Κορίνθιοι καὶ Θηβαῖοι μάλιστα, πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι τῶν Ἑλλήνων, μὴ σπένδεσθαι Ἀθηναίοις, ἀλλ’ ἐξαιρεῖν: δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική στο ἐκκλησίαν
ἀντέλεγον: ρήμα
Κορίνθιοι καὶ Θηβαῖοι, ἄλλοι : υποκείμενο
πολλοὶ: επιθετικός προσδιορισμός στο ἄλλοι
τῶν Ἑλλήνων: γενική διαιρετική από το ἄλλοι
μὴ σπένδεσθαι , ἀλλ’ ἐξαιρεῖν: τελικά απαρέμφατα, αντικείμενα ρήματος, ταυτοπροσωπία
Ἀθηναίοις: αντικείμενο στο σπένδεσθαι, (Ἀθηναίους: αντικείμενο στο ἐξαιρεῖν)
Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. 20-23
Σύνταξη
1. Λακεδαιμόνιοι δὲ οὐκ ἔφασαν πόλιν῾Ελληνίδα ἀνδραποδιεῖν μέγα ἀγαθὸν εἰργασμένην ἐν τοῖς μεγίστοις κινδύνοις γενομένοις τῇ ῾Ελλάδι: Κύρια Πρόταση
2. ἀλλ ἐποιοῦντο εἰρήνην: Κύρια πρόταση
3. ὅποι ἂν ἡγῶνται: δευτερεύουσα αναφορική πρόταση του τόπου
Βιβλίο 2 Κεφάλαιο 3. 50-51
Σύνταξη
1. Ὡς δ’ εἰπὼν ταῦτα ἐπαύσατο: δευτερεύουσα χρονική πρόταση
εἰπὼν: χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματο;
7. πάλιν δὲ εἰσελθὼν εἶπεν: Κύρια Πρόταση
1. Ἀκούσας ταῦτα ὁ Θηραμένης ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὴν ἑστίαν: Κύρια ΠρότασηΒιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. 20-23
Σύνταξη
1. Λακεδαιμόνιοι δὲ οὐκ ἔφασαν πόλιν῾Ελληνίδα ἀνδραποδιεῖν μέγα ἀγαθὸν εἰργασμένην ἐν τοῖς μεγίστοις κινδύνοις γενομένοις τῇ ῾Ελλάδι: Κύρια Πρόταση
Λακεδαιμόνιοι:υποκείμενο
οὐκ ἔφασαν :ρήμα
οὐκ ἀνδραποδιεῖν: ειδικό απαρέμφατο, αντικείμενο στο ἔφασαν, ταυτοπροσωπία
πόλιν: αντικείμενο στο ἀμδραποδιεῖν
Ἑλληνίδα: επιθετικός προσδιορισμός στο πόλιν
εἰργασμένη: επιθετική μετοχή, παράθεση στο πόλιν
ἀγαθόν: αντικείμενο στο εἰργασμένη
μέγα: επιθετικός προσδιορισμός στο αγαθόν
έν τοῖς κινδύνοις: εμπρόθετος προσδιορισμός της κατάστασης
μεγίστοις: επιθετικός προσδιορισμός στο κινδύνοις
τῇ Ἑλλάδι: δοτική προσωπική κτητική από τη μετοχή γενομένοις
γενομένοις: επιθετική μετοχή, επιθετικός προσδιορισμός στο μεγίστοις
2. ἀλλ ἐποιοῦντο εἰρήνην: Κύρια πρόταση
έποιοῦντο: ρήμα
Λακεδαιμόνιοι: υποκείμενο (εννοείται)
εἰρήνην: αντικείμενο ρήματος
3.ἐφ” ᾧ τά τε μακρὰ τείχη καὶ τὸν Πειραιᾶ καθελόντας καὶ τὰς ναῦς πλὴν δώδεκα παραδόντας καὶ τοὺς φυγάδαςκαθέντας τὸν αὐτὸν ἐχθρὸν καὶ φίλον νομίζοντας Λακεδαιμονίοις ἕπεσθαι καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν: δευτερεύουσα συμπερασματική πρόταση που εκφέρεται με τελικό απαρέμφατο
3.ἐφ” ᾧ τά τε μακρὰ τείχη καὶ τὸν Πειραιᾶ καθελόντας καὶ τὰς ναῦς πλὴν δώδεκα παραδόντας καὶ τοὺς φυγάδαςκαθέντας τὸν αὐτὸν ἐχθρὸν καὶ φίλον νομίζοντας Λακεδαιμονίοις ἕπεσθαι καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν: δευτερεύουσα συμπερασματική πρόταση που εκφέρεται με τελικό απαρέμφατο
ἕπεσθαι: τελικό απαρέμφατο σε θέση ρήματος
τούς Ἀθηναίους: υποκείμενο (εννοείται)
Λακεδαιμονίοις:αντικείμενο ρήματος
ἐφ ᾧ: εμπρόθετος προσδιορισμός της συμφωνίας
τά μακρὰ: επιθετικός προσδιορισμός στα είχη
τείχη καὶ τὸν Πειραιᾶ: αντικείμενο μετοχής καθελόντας
καθελόντας,παραδόντας,καθέντας : χρονικές μετοχές, συνημμένες στο υποκείμενο του απαρεμφάτου-ρήματος
τὰς ναῦς: αντικείμενο στο παραδόντας
πλὴν δώδεκα:εμπρόθετος προσδιορισμός της εξαίρεσης
τοὺς φυγάδας: αντικείμενο στο καθέντας
τὸν αὐτὸν:αντικείμενο στο νομίζοντας
ἐχθρὸν καὶ φίλον:κατηγορούμενα στο αὐτόν
νομίζοντας: τροπική μετοχή
κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν: εμπρόθετοι προσδιορισμοί του τόπου
3. ὅποι ἂν ἡγῶνται: δευτερεύουσα αναφορική πρόταση του τόπου
ἂν ἡγῶνται:ρήμα
Λακεδαιμόνιοι:υποκείμενο (εννοείται)
ὅποι: επιρρηματικός προσδιορισμός της κίνηση σε τόπου
4. Θηραμένης δὲ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πρέσβεις ἐπανέφερον ταῦτα εἰς τὰς ᾿Αθήνας: Κύρια Πρόταση
4. Θηραμένης δὲ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πρέσβεις ἐπανέφερον ταῦτα εἰς τὰς ᾿Αθήνας: Κύρια Πρόταση
Θηραμένης, πρέσβεις : Υποκείμενο
σὺν αὐτῷ: εμπρόθετος προσδιορισμός της συνοδείας
ἐπανέφερον: ρήμα
ταῦτα: αντικείμενο ρήματος
εἰς τὰς ᾿Αθήνας:εμπρόθετος του τόπου
5. εἰσιόντας δ αὐτοὺς ὄχλος περιεχεῖτο πολύς, φοβούμενοι: Κύρια πρόταση
εἰσιόντας: χρονική μετοχή, συνημμένη στο αντικείμενο του ρήματος
αὐτοὺς: αντικείμενο ρήματος, υποκείμενο στο εἰσιόντας
ὄχλος: υποκείμενο ρήματος
περιεχεῖτο: ρήμα
πολύς:επιθετικός στο ὀχλος
φοβούμενοι: αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
6. μὴ ἄπρακτοι ἥκοιεν: δευτερεύουσα ενδοιαστική πρόταση, αντικείμενο στο φοβούμενοι
ἡκοιεν: ρήμα
ἀπρακτοι: επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου
7. οὐ γὰρ ἔτι ἐνεχώρει μέλλειν διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀπολλυμένων τῷ λιμῷ: Κύρια πρόταση
ἐνεχώρει: απρόσωπο ρήμα
μέλλειν:υποκείμενο ρήματος
διὰ τὸ πλῆθος: εμπρόθετος της αιτίας
τῶν ἀπολλυμένων: επιθετική μετοχή, γενική του περιεχομένου
τῷ λιμῷ: δοτική της αιτίας
8. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ἀπήγγελλον οἱ πρέσβεις:κύρια πρόταση
τῇ ὑστεραίᾳ:δοτική του χρόνου
ἀπήγγελλον:ρήμα
οἱ πρέσβεις: υποκείμενο
9. ἐφ οἷς οἱ Λακεδαιμόνιοι ποιοῖντο τὴν εἰρήνην: δευτερεύουσα πλάγια ερωτηματική, αντικείμενο στο ἀπήγγειλλον
ἐφ οἷς: εμπρόθετος της συμφωνίας
οἱ Λακεδαιμόνιοι:υποκείμενο
ποιοῖντο:ρήμα
τὴν εἰρήνην: αντικείμενο ρήματος
10. προηγόρει δὲ αὐτῶν Θηραμένης, λέγων: κύρια πρόταση
προηγόρει: ρήμα
αὐτῶν: αντικείμενο ρήματος
Θηραμένης: υποκείμενο
λέγων: τροπική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο της μετοχής
11. ὡς χρὴ πείθεσθαι Λακεδαιμονίοις καὶ τὰ τείχη περιαιρεῖν: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο στο λέγων
χρὴ: απρόσωπο ρήμα
πείθεσθαι, περιαιρεῖν: υποκείμενο ρήματος
Λακεδαιμονίοις: αντικείμενο στο πείθεσθαι
τὰ τείχη: αντικείμενο στο περιαιρεῖν
12. ἀντειπόντων δέ τινων αὐτῷ, πολὺ δὲ πλειόνων συνεπαινεσάντων, ἔδοξε δέχεσθαι τὴν εἰρήνην: κύρια πρόταση
ἀντειπόντων: αιτιολογική μετοχή, γενική απόλυτη
τινων: υποκείμενο στο ἀντειπόντων
αὐτῷ: αντικείμενο μετοχής
πολὺ: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού
πλειόνων: υποκείμενο στο συνεπαισάντων
συνεπαινεσάντων: αιτιολογική μετοχή, γενική απόλυτη
ἔδοξε: ρήμα απρόσωπο
δέχεσθαι: υποκείμενο ρήματος, τελικό απαρέμφατο
τὴν εἰρήνην: αντικείμενο στο δέχεσθαι
13. μετὰ δὲ ταῦτα Λύσανδρός τε κατέπλει εἰς τὸν Πειραιᾶ: κύρια πρόταση
μετὰ δὲ ταῦτα: εμπρόθετος προσδιορισμός του χρόνου
Λύσανδρός: Υποκείμενο ρήματος
κατέπλει: ρήμα
εἰς τὸν Πειραιᾶ: εμπρόθετος της κατεύθυνσης σε τόπο
14. καὶ οἱ φυγάδες κατῇσαν: κύρια πρόταση
οἱ φυγάδες: υποκείμενο ρήματος
κατῇσαν: ρήμα
15. καὶ τὰ τείχη κατέσκαπτον ὑπ” αὐλητρίδων πολλῇ προθυμίᾳ, νομίζοντες ἐκείνην τὴν ἡμέραν τῇ ῾Ελλάδι ἄρχειν τῆς ἐλευθερίας: κύρια πρόταση
τὰ τείχη: αντικείμενο ρήματος
κατέσκαπτον:ρήμα
ὑπ” αὐλητρίδων: εμπρόθετος προσδιορισμός της συνοδείας
πολλῇ: επιθετικός προσδιορισμός στο προθυμίᾳ
προθυμίᾳ: δοτική του τρόπου
νομίζοντες: αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
ἐκείνην: επιθετικός προσδιορισμός στο ἡμέραν
τὴν ἡμέραν: υποκείμενο στο ἄρχειν
τῇ ῾Ελλάδι: δοτική προσωπική χαριστική
ἄρχειν: αντικείμενο της μετοχής νομίζοντες, ειδικό απαρέμφατο, ετεροπροσωπία
τῆς ἐλευθερίας: αντικείμενο στο ἄρχεινΒιβλίο 2 Κεφάλαιο 3. 50-51
Σύνταξη
1. Ὡς δ’ εἰπὼν ταῦτα ἐπαύσατο: δευτερεύουσα χρονική πρόταση
εἰπὼν: χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματο;
ταῦτα: σύστοιχο αντικείμενο της μετοχής
ἐπαύσατο: ρήμα (υποκείμενο ο Θηραμένης)
2. ἡ βουλὴ δήλη ἐγένετο εὐμενῶς ἐπιθορυβήσασα: δευτερεύουσα χρονική πρόταση
ἡ βουλὴ: υποκείμενο ρήματος και εμςτοχής
δήλη: καηγορούμενο υποκειμένου
ἐγένετο: ρήμα
εὐμενῶς: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου
ἐπιθορυβήσασα: κατηγορηματική μετοχή
3. γνοὺς ὁ Κριτίας εἰ ἐπιτρέψοι τῇ βουλῇ διαψηφίζεσθαι περὶ αὐτοῦ: δευτερεύουσα υποθετική πρόταση
γνοὺς: αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
ὁ Κριτίας: υποκείμενο
ἐπιτρέψοι: ρήμα
τῇ βουλῇ: έμμεσο αντικείμενο ρήματος
διαψηφίζεσθαι: άμεσο αντικείμενο ρήματος, τελικό απαρέμφατο, ετεροπροσωπία
περὶ αὐτοῦ: εμπρόθετος της αναφοράς
4. ὅτι ἀναφεύξοιτο: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο στη μετοχή γνούς
ἀναφεύξοιτο: ρήμα (υποκείμενο ο Θηραμένης)
5. τοῦτο οὐ βιωτὸν ἡγησάμενος, προσελθὼν καὶ διαλεχθείς τι τοῖς τριάκοντα ἐξῆλθε: Κύρια πρόταση
τοῦτο: αντικείμενο στο ἡγησάμενος
οὐ βιωτὸν: κατηγορούμενο στο τοῦτο
ἡγησάμενος: αιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
προσελθὼν καὶ διαλεχθείς: χρονικές μετοχές, συνημμένες στο υποκείμενο του ρήματος
τι: σύστοιχο αντικείμενο της μετοχής διαλεχθείς
τοῖς τριάκοντα: έμμεσο αντικείμενο της μετοχής διαλεχθείς
ἐξῆλθε: ρήμα
6. ἐπιστῆναι ἐκέλευσε τοὺς τὰ ἐγχειρίδια ἔχοντας φανερῶς τῇ βουλῇ ἐπὶ τοῖς δρυφάκτοις: Κύρια πρόταση
ἐπιστῆναι: έμμεσο αντικείμενο ρήματος, τελικό απαρέμφατο, ετεροπροσωπία
ἐκέλευσε:ρήμα (υποκείμενο ο Κριτίας)
τοὺς ἔχοντας: υποκείμενο απαρεμφάτου, άμεσο αντικείμενο ρήματος, επιθετική μετοχή
τὰ ἐγχειρίδια: αντικείμενο της μετοχής έχοντα
φανερῶς: επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου
τῇ βουλῇ: δοτική αντικειμενική
ἐπὶ τοῖς δρυφάκτοις: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου
πάλιν: επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου
εἰσελθὼν:χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
εἶπεν: ρήμα (υποκείμενο ο Κριτίας)
8. ἐγώ, ὦ βουλή, νομίζω προστάτου ἔργον εἶναι: Κύρια πρόταση
ἐγώ:υποκείμενο
ὦ βουλή:κλητική προσφώνηση
νομίζω: ρήμα
προστάτου:γενική υποκειμένη ή του δημιουργού στο ἔργον
ἔργον: υποκείμενο του απαρεμφάτου
εἶναι: ειδικό απαρέμφατο, αντικείμενο ρήματος, ετεροπροσωπία
9. οἵου δεῖ:δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική στο προστάτου
οἵου (αντί οἷον: έλξη του αναφορικού): Κατηγορούμενο στο υποκείμενο του απαρεμφάτου
δεῖ: απρόσωπο ρήμα με υποκείμενο το εἶναι (υποκείμενο απαρεμφάτου: προστάτην)
10. ὃς ἂν ὁρῶν τοὺς φίλους ἐξαπατωμένους μὴ ἐπιτρέπῃ: δευτερεύουσα αναφορικοϋποθετική πρόταση
ὃς: υποκείμενο ρήματος και μετοχής
ὁρῶν: χρονικοϋποθετική μετοχή, συνημμένη
τοὺς φίλους: αντικείμενο στο ὁρῶν
ἐξαπατωμένους:κατηγορηματική μετοχή από το ὁρῶν
μὴ ἐπιτρέπῃ: ρήμα
11. ἐγὼ οὖν τοῦτο ποιήσω:Κύρια Πρόταση
ἐγὼ;υποκείμενο
τοῦτο:αντικείμενο ρήματος
ποιήσω:ρήμα
12. καὶ γὰρ οἵδε οἱ ἐφεστηκότες οὔ φασιν ἡμῖν ἐπιτρέψειν: Κύρια Πρόταση
οἵδε: υποκείμενο ρήματος και του απαρεμφάτου
οἱ ἐφεστηκότες: επιθετική μετοχή, παράθεση στο οἵ δε
οὔ φασιν: ρήμα
ἡμῖν: αντικείμενο απαρεμφάτου
ἐπιτρέψειν: αντικείμενο ρήματος, ειδικό απαρέμφατο, ταυτοπροσωπία
13. εἰ ἀνήσομεν ἄνδρα τὸν φανερῶς τὴν ὀλιγαρχίαν λυμαινόμενον: δετερεύουσα υποθετική πρόταση
ἀνήσομεν: ρήμα
ἄνδρα: αντικείμενο ρήματος
τὸν λυμαινόμενον: επιθετική μετοχή
φανερῶς: επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου
τὴν ὀλιγαρχίαν: αντικείμενο μετοχής
14.Ἔστι δὲ ἐν τοῖς καινοῖς νόμοις τῶν μὲν ἐν τοῖς τρισχιλίοις ὄντων μηδένα ἀποθνῄσκειν ἄνευ τῆς ὑμετέρας ψήφου,τῶν δ’ ἔξω τοῦ καταλόγουκυρίους εἶναι τοὺς τριάκοντα θανατοῦν: Κύρια Πρόταση
Ἔστι: απρόσωπο ρήμα
ἐν τοῖς νόμοις: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου
καινοῖς: επιθετικός προσδιορισμός στο νόμοις
τῶν ὄντων: επιθετική μετοχή, γενική διαιρετική από το νόμοις
ἐν τοῖς τρισχιλίοις: εμπρόθετος προσδιορισμός του μεταξύ
μηδένα: υποκείμενο στο ἀποθνῄσκειν
ἀποθνῄσκειν: υποκείμενο απρόσωπου ρήματος, τελικό
ἄνευ τῆς ψήφου: εμπρόθετος προσδιορισμός της εξαίρεσης
ὑμετέρας: επιθετικός προσδιορισμός στο ψήφου
τῶν δ’ ἔξω: γενική αντικειμενική από το κυρίους
τοῦ καταλόγου: γενική της αναφοράς
κυρίους: κατηγορούμενο στο τριάκοντα
εἶναι: υποκείμενο στο απρόσωπο ρήμα, τελικό
τοὺς τριάκοντα: υποκείμενο στο εἶναι
θανατοῦν: απαρέμφατο του σκοπού ή της αναφοράς
15. Ἐγὼ οὖν, ἔφη: κύρια πρόταση
ἔφη: ρήμα
ἐγώ: υποκείμενο
16. Θηραμένην τουτονὶ ἐξαλείφω ἐκ τοῦ καταλόγου, συνδοκοῦν ἅπασιν ἡμῖν: Κύρια πρόταση
Θηραμένην:αντικείμενο ρήματος
τουτονὶ: επιθετικός προσδιορισμός στο Θηραμένην
ἐξαλείφω: ρήμα
ἐκ τοῦ καταλόγου: εμπρόθετος προσδιορισμός της απομάκρυνσης
συνδοκοῦν: τροπική μετοχή, αιτιατική απόλυτη
ἅπασιν:κατηγορηματικός προσδιορισμός στο ἥμῖν
ἡμῖν:δοτική προσωπική στη μετοχή συνδοκοῦν
17. , ἔφη:κύρια πρόταση
ἔφη: ρήμα
18.Καὶ τοῦτον ἡμεῖς θανατοῦμεν: Κύρια πρόταση
τοῦτον: αντικείμενο ρήματος
ἡμεῖς: υποκείμενο
θατατοῦμεν: ρήμα
Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. 52-53
Σύνταξη
Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. 52-53
Σύνταξη
Ἀκούσας: χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
ταῦτα: αντικείμενο μετοχής
ὁ Θηραμένης: υποκείμενο ρήματος και μετοχής
ἀνεπήδησεν: ρήμα
ἐπὶ τὴν ἑστίαν: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου
2. εἶπεν: Κύρια πρόταση
εἶπεν: ρήμα (υποκείμενο ὁ Θηραμένης)
3.Ἐγὼ δ’,ὦ ἄνδρες,ἱκετεύω τὰ πάντων ἐννομώτατα μὴ ἐπὶ Κριτίᾳ εἶναι ἐξαλείφειν μήτε ἐμὲ μήτε ὑμῶν ἀλλ’ κατὰ τοῦτον καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοὶ τὴν κρίσιν εἶναι: Κύρια Πρόταση
3.Ἐγὼ: υποκείμενο ρήματος
ὦ ἄνδρες: κλητική προσφώνηση
ἱκετεύω:ρήμα
τὰ ἐννομώτατα: σύστοιχο αντικείμενο ρήματος
πάντων: γενική διαιτερική στο ἐννομώτατα
ἐπὶ Κριτίᾳ: εμπρόθετος προσδιορισμός της εξάρτησης
μὴ εἶναι: επεξήγηση στο ἐννομώτατα, τελικό απαρέμφατο (απρόσωπο)
ἐξαλείφειν: υποκείμενο στο μὴ εἶναι, τελικό απαρέμφατο
ἐμὲ: αντικείμενο στο ἐξαλείφειν
ὑμῶν: γενική διαιρετική από την αναφορική πρόταση (ὅν ἄν βούληται)
κατὰ τοῦτον: εμπρόθετος προσδιορισμός της συμφωνίας
ὑμῖν καὶ ἐμοὶ: δοτικές προσωπικές κτητικές
τὴν κρίσιν: υποκείμενο στο εἶναι
εἶναι: υποκείμενο στο απρόσωπο απαρέμφατο μὴ εἶναι
4. ἔφη: Κύρια Πρόταση
ἔφη: ρήμα
Θηραμένης: υποκείμενο
5. ὃν ἂν βούληται: δευτερεύουσα αναφορική, αντικείμενο στο ἐξαλείφειν
ἄν βούληται: ρήμα
ὅν: αντικείμενο
6. ὅνπερ νόμον οὗτοι ἔγραψαν περὶ τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ: δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική πρόταση στο κατά τοῦτον
νόμον: αντικείμενο ρήματος
οὗτοι: υποκείμενο ρήματος
ἔγραψαν: ρήμα
περὶ τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ: εμπρόθετος προσδιορισμός της αναφοράς
7. Καὶ τοῦτο μὰ τοὺς θεοὺς οὐκ ἀγνοῶ: Κύρια πρόταση
τοῦτο: αντικείμενο
μὰ τοὺς θεοὺς: προσφώνηση όρκου
οὐκ ἀγνοῶ: ρήμα
8. ἔφη: Κύρια πρόταση
9. ὅτι οὐδέν μοι ἀρκέσει ὅδε ὁ βωμός: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, επεξήγηση στο τοῦτο
οὐδέν: αιτιατική του ποσού
μοι: αντικείμενο ρήματος
ἀρκέσει : ρήμα
ὅδε: επιθετικός προσδιορισμός στο βωμό
ὁ βωμός: υποκείμενο ρήματος
10. ἀλλὰ βούλομαι καὶ τοῦτο ἐπιδεῖξαι: κύρια πρόταση
βούλομαι: ρήμα
έπιδεῖξαι: αντικείμενο ρήματος, τελικό, ταυτοπροσωπία
τοῦτο: αντικείμενο απαρεμφάτου
11. ὅτι οὗτοι οὐ μόνον εἰσὶ περὶ ἀνθρώπους ἀδικώτατοι, ἀλλὰ καὶ περὶ θεοὺς ἀσεβέστατοι: δευτερεύουσα ειδική, επεξήγηση στο τοῦτο
οὗτοι: υποκείμενο
οὐ μόνον: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού
εἰσὶ: ρήμα
περὶ ἀνθρώπους: εμπρόθετος της αναφοράς
ἀδικώτατοι: κατηγορούμενο υποκειμένου
περὶ θεοὺς: εμπρόθετος αναφοράς
ἀσεβέστατο: κατηγορούμενο υποκειμένου
12. Ὑμῶν μέντοι, ὦ ἄνδρες καλοὶ κἀγαθοί, θαυμάζω: Κύρια Πρόταση
Ὑμῶν: αντικείμενο ρήματος
ὦ ἄνδρες κλητική προσφώνηση
καλοὶ κἀγαθοί: επιθετικοί προσδιορισμοί στο ἄνδρες
θαυμάζω: ρήμα
13. ἔφη: Κύρια Πρόταση
14. εἰ μὴ βοηθήσετε ὑμῖν αὐτοῖς, καὶ ταῦτα γιγνώσκοντες: δευτερεύουσα αιτιολογική, υποκειμενικής αιτιολογίας
μὴ βοηθήσετε: ρήμα
ὑμῖν αὐτοῖς: αντικείμενο ρήματος
ταῦτα: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού
γιγνώσκοντες: εναντιωματική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
ὅτι οὐδὲν τὸ ἐμὸν ὄνομα εὐεξαλειπτότερον ἢ τὸ ὑμῶν ἑκάστου: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο μετοχής γιγνώσκοντες
ἐστί: ρήμα (εννοείται)
οὐδὲν: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού
τὸ ὄνομα: υποκείμενο ρήματος
ἐμὸν:επιθετικός προσδιορισμός στο ὄνομα
εὐεξαλειπτότερον: κατηγορούμενο υποκειμένου ( α' όρος σύγκρισης)
τὸ (ὄνομα): υποκείμενο ρήματος ( β' όρος σύκρισης)
ἑκάστου: γενική κτητική από το ὄνομα
ὑμῶν: γενική διαιρετική από το ἑκάστου
Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. 54-56
Σύνταξη
1. Ἐκ δὲ τούτου ἐκέλευσε μὲν ὁ τῶν τριάκοντα κῆρυξ τοὺς ἕνδεκα ἐπὶ τὸν Θηραμένην: Κύρια Πρόταση
Ἐκ δὲ τούτου: εμπρόθετος προσδιορισμός του χρόνου
ἐκέλευσε: ρήμα
ὁ κῆρυξ: υποκείμενο ρήματος
τῶν τριάκοντα: γενική κτητική στο κῆρυξ
τοὺς ἕνδεκα: αντικείμενο ρήματος
ἐπὶ τὸν Θηραμένην: εμπρόθετος προσδιορισμός της εναντίωσης
2. ἐκεῖνοι δὲ εἰσελθόντες σὺν τοῖς ὑπηρέταις, ἡγουμένου αὐτῶν Σατύρου τοῦ θρασυτάτου τε καὶ ἀναιδεστάτου, εἶπε μὲν ὁ Κριτίας: Κύρια Πρόταση
ἐκεῖνοι: υποκείμενο μετοχής
εἰσελθόντες: χρονική μετοχή, ονομαστική απόλυτη
σὺν τοῖς ὑπηρέταις: εμπρόθετος προσδιορισμός της συνοδείας
ἡγουμένου: τροπική μετοχή, γενική απόλυτη
αὐτῶν: αντικείμενο στο ἡγουμένου
Σατύρου: υποκείμενο στο ἡγουμένου
τοῦ θρασυτάτου καί ἀναιδεστάτου: επιθετικοί προσδιορισμοί στο Σατύρου
εἶπε: ρήμα
ὁ Κριτίας: υποκείμενο ρήματος
3. «Παραδίδομεν ὑμῖν, Θηραμένην τουτονὶ κατακεκριμένον κατὰ τὸν νόμον: Κύρια Πρόταση
Παραδίδομεν: ρήμα
ὑμῖν: έμμεσο αντικείμενο στο ρήμα
Θηραμένην: άμμεσο αντικείμενο στο ρήμα
τουτονὶ: επιθετικός προσδιορισμός στο Θηραμένην
κατακεκριμένον: επιθετική μετοχή, επιθετικός προσδιορισμός στο Θηραμένην
κατὰ τὸν νόμον: εμπρόθετος προσδιορισμός της συμφωνίας
4. ἔφη: ρήμα (υποκείμενο ο Κριτίας)
5. Ὑμεῖς δὲ λαβόντες καὶ ἀπαγαγόντες οἱ ἕνδεκα οὗ δεῖ τὰ ἐκ τούτων πράττετε: Κύρια Πρόταση
Ὑμεῖς: υποκείμενο ρήματος και μετοχών
λαβόντες καὶ ἀπαγαγόντες: χρονικές μετοχές, συνημμένες στο υποκείμενο του ρήματος
οἱ ἕνδεκα: παράθεση στο ὑμεῖς
τὰ ἐκ τούτων: αντικείμενο ρήματος
πράττετε: ρήμα
6.οὗ δεῖ: δευτερεύουσα αναφορική πρόταση, επιρρηματικός προσδιορισμός του τόπου
δεῖ: απρόσωπο ρήμα
οὗ: γενική του τόπου
7. Ὡς δὲ ταῦτα εἶπεν: δευτερεύουσα χρονική πρόταση
ταῦτα: σύστοιχο αντικείμενο ρήματος
εἶπεν: ρήμα (υποκείμενο Κριτίας)
8. εἷλκε μὲν ἀπὸ τοῦ βωμοῦ ὁ Σάτυρος: Κύρια Πρόταση
εἷλκε: ρήμα
ἀπὸ τοῦ βωμοῦ: εμπρόθετος προσδιορισμός της απομάκρυνσης από τόπο
ὁ Σάτυρος: υποκείμενο ρήματος
9. εἷλκον δὲ οἱ ὑπηρέται: Κύρια Πρόταση
εἷλκον: ρήμα
οἱ ὑπηρέται: υποκείμενο ρήματος
10. ὁ δὲ Θηραμένης καὶ θεοὺς ἐπεκαλεῖτο καὶ ἀνθρώπους καθορᾶν τὰ γιγνόμενα: Κύρια Πρόταση
ὁ Θηραμένης: υποκείμενο ρήματος
θεοὺς ἀνθρώπους: αντικείμενο ρήματος
ἐπεκαλεῖτο: ρήμα
καθορᾶν: απαρέμφατο του σκοπού
τὰ γιγνόμενα: επιθετική μετοχή, αντικείμενο απαρεμφάτου
11. ὥσπερ εἰκὸς (ἦν): δευτερεύουσα αναφορική παραβολική πρόταση
εἰκὸς ἦν: απρόσωπη έκφραση ( με υποκείμενο το εννοούμενο ἐπικαλεῖσθαι)
12. Ἡ δὲ βουλὴ ἡσυχίαν εἶχεν, ὁρῶσα καὶ τοὺς ἐπὶ τοῖς δρυφάκτοις ὁμοίους Σατύρῳ καὶ τὸ ἔμπροσθεν τοῦ βουλευτηρίου πλῆρες τῶν φρουρῶν, καὶ οὐκ ἀγνοοῦντες: Κύρια Πρόταση
Ἡ βουλὴ: υποκείμενο ρήματος και μετοχών
ἡσυχίαν: αντικείμενο ρήματος
εἶχεν: ρήμα
ὁρῶσα καὶ οὐκ ἀγνοοῦντες: αιτιολογικές μετοχές, συνημμένες στο υποκείμενο του ρήματος
τοὺς ἐπὶ τοῖς δρυφάκτοις : αντικείμενο στο ὁρῶσα, και υποκείμενο στη εννοούμενη κατηγορηματική μετοχή ὄντας
ὁμοίους : κατηγορούμενο στο τοὺς ἐπὶ τοῖς δρυφάκτοις
τὸ ἔμπροσθεν: αντικείμενο στο ὁρῶσα, και υποκείμενο στη εννοούμενη κατηγορηματική μετοχή ὄν
πλῆρες: κατηγορούμενο στο τὸ ἔμπροσθεν
Σατύρῳ: δοτική αντικειμενική στο ὁμοίους
τοῦ βουλευτηρίου: γενική της αφετηρίας από το έμπροσθεν
τῶν φρουρῶν: γενική αντικειμενική στο πλῆρες
13. ὅτι ἐγχειρίδια ἔχοντες παρῆσαν: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο στη μετοχή ἀγνοοῦντες
παρῆσαν: ρήμα ( με υποκείμενο οἱ φρουροί)
ἐγχειρίδια: αντικείμενο μετοχής
ἔχοντες: τροπική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
Οἱ δ’: υποκείμενο ρήματος
ἀπήγαγον: ρήμα
τὸν ἄνδρα: αντικείμενο ρήματος
διὰ τῆς ἀγορᾶς: εμπρόθετος της κίνησης μέσω τόπου
μάλα: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού
μεγάλῃ: επιθετικός στη φωνῇ
τῇ φωνῇ: δοτική του τρόπου
δηλοῦντα: χρονική μετοχή, συνημμένη στο αντικείμενο του ρήματος
15. οἷα ἔπασχε: δευτερεύουσα πλάγια ερωτηματική πρόταση, αντικείμενο στη μετοχή δηλοῦντα
οἷα:: αντικείμενο ρήματο
ἔπασχε: ρήμα
16. Λέγεται δ’ ἓν ῥῆμα καὶ τοῦτο αὐτοῦ: Κύρια Πρόταση
Λέγεται: ρήμα
ἓν, τοῦτο: επιθετικοί προσδιορισμοί στο ῥῆμα
ῥῆμα: υποκείμενο ρήματος
αὐτοῦ: γενική υποκειμενική στο ῥῆμα
17. Ὡς εἶπεν ὁ Σάτυρος: δευτερεύουσα χρονική πρόταση
εἶπεν: ρήμα
ὁ Σάτυρος: υποκείμενο ρήματος
18. ὅτι οἰμώξοιτο: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο στο εἶπεν
οἰμώξοιτο: ρήμα (υποκείμενο ο Θηραμένης)
19. εἰ μὴ σιωπήσειεν: δευτερεύουσα υποθετική πρόταση
μὴ σιωπήσειεν: ρήμα (υποκείμενο ο Θηραμένης)
20. ἐπήρετο: Κύρια Πρόταση
ἐπήρετο (υποκείμενο ο Θηραμένης)
21. Ἂν δὲ σιωπῶ: δευτερεύουσα υποθετική πρόταση
σιωπῶ: ρήμα
22. ἄρ’, οἰμώξομαι: Κύρια Πρόταση
οὐκ οἰμώξομαι: ρήμα
23. ἔφη: Κύρια Πρόταση
ἔφη: ρήμα (υποκείμενο ο Θηραμένης)
24. καὶ ἐπεί γε ἀποθνῄσκειν ἀναγκαζόμενος τὸ κώνειον ἔπιε: δευτερεύουσα χρονική πρόταση
ἀποθνῄσκειν: αντικείμενο μετοχής, τελικό απαρέμφατο, ταυτοπροσωπία
ἀναγκαζόμενος: αιτιολογική μετοχή,συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
τὸ κώνειον: αντικείμενο ρήματος
ἔπιε: ρήμα (υποκείμενο ο Θηραμένης)
25. τὸ λειπόμενον ἔφασαν ἀποκοτταβίσαντα εἰπεῖν αὐτόν: Κύρια Πρόταση
τὸ λειπόμενον ἔφασαν ἀποκοτταβίσαντα εἰπεῖν αὐτόν: Κύρια Πρόταση
τὸ λειπόμενον: επιθετική μετοχή, αντικείμενο της μετοχής ἀποκοτταβίσαντα
ἔφασαν: ρήμα (υποκείμενο τινές)
ἀποκοτταβίσαντα: χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του απαρεμφάτου
εἰπεῖν: αντικείμενο ρήματος, ειδικό απαρέμφατο, ετεροπροσωπία
αὐτόν: υποκείμενο απαρεμφάτου
26. Κριτίᾳ τοῦτ’ ἔστω τῷ καλῷ:
Κριτίᾳ: δοτική προσωπική χαριστική
τοῦτ: υποκείμενο του ρήματος
ἔστω: ρήμα
τῷ καλῷ: επιθετικός προσδιορισμός στο Κριτίᾳ
27. Καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἀγνοῶ: Κύρια Πρόταση
τοῦτο: αντικείμενο ρήματος
οὐκ ἀγνοῶ: ρήμα
28. ὅτι ταῦτα ἀποφθέγματα οὐκ ἀξιόλογα: ειδική δευτερεύουσα πρόταση, επεξήγηση στο τοῦτο
ἐστί: ρήμα (εννοείται)
ταῦτα : υποκείμενο
ἀποφθέγματα: κατηγορούμενο υποκειμένου
οὐκ ἀξιόλογα: επιθετικός προσδιορισμός στο ἀποφθέγματα
29. ἐκεῖνο δὲ κρίνω τοῦ ἀνδρὸς ἀγαστόν, τὸ τοῦ θανάτου παρεστηκότος μήτε τὸφρόνιμον μήτε τὸ παιγνιῶδες ἀπολιπεῖν ἐκ τῆς ψυχῆς: Κύρια Πρόταση
ἐκεῖνο: αντικείμενο ρήματος
κρίνω: ρήμα
τοῦ ἀνδρὸς: γενική κτητική
ἀγαστόν: κατηγορούμενο στο ἐκεῖνο
τοῦ θανάτου: υποκείμενο μετοχής
παρεστηκότος: χρονική μετοχή, γενική απόλυτη
τὸ φρόνιμον και τὸ παιγνιῶδες: υποκείμενα απαρεμφάτου
τὸ μή ἀπολιπεῖν: επεξήγηση στο ἐκεῖνο, έναρθρο απαρέμφατο
ἐκ τῆς ψυχῆς: εμπρόθετος προσδιορισμός της απομάκρυνσης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου