Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. 52-53

1. Ἀκούσας ταῦτα ὁ Θηραμένης ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὴν ἑστίαν: Κύρια Πρόταση

Ἀκούσας: χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος
ταῦτα: αντικείμενο μετοχής
ὁ Θηραμένης: υποκείμενο ρήματος και μετοχής
ἀνεπήδησεν: ρήμα
ἐπὶ τὴν ἑστίαν: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου

2. εἶπεν: Κύρια πρόταση
εἶπεν: ρήμα (υποκείμενο ὁ Θηραμένης)

3.Ἐγὼ δ’,ὦ ἄνδρες,ἱκετεύω τὰ πάντων ἐννομώτατα μὴ ἐπὶ Κριτίᾳ εἶναι ἐξαλείφειν μήτε ἐμὲ μήτε ὑμῶν ἀλλ’ κατὰ τοῦτον καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοὶ τὴν κρίσιν εἶναι: Κύρια Πρόταση


3.Ἐγὼ: υποκείμενο ρήματος
ὦ ἄνδρες: κλητική προσφώνηση
ἱκετεύω:ρήμα
τὰ ἐννομώτατα: σύστοιχο αντικείμενο ρήματος
πάντων: γενική διαιτερική στο ἐννομώτατα
ἐπὶ Κριτίᾳ: εμπρόθετος προσδιορισμός της εξάρτησης
μὴ εἶναι: επεξήγηση στο ἐννομώτατα, τελικό απαρέμφατο (απρόσωπο)
ἐξαλείφειν: υποκείμενο στο μὴ εἶναι, τελικό απαρέμφατο
ἐμὲ: αντικείμενο στο ἐξαλείφειν 
ὑμῶν: γενική διαιρετική από την αναφορική πρόταση (ὅν ἄν βούληται)
κατὰ τοῦτον: εμπρόθετος προσδιορισμός της συμφωνίας
ὑμῖν καὶ ἐμοὶ: δοτικές προσωπικές κτητικές
τὴν κρίσιν: υποκείμενο στο εἶναι
εἶναι: υποκείμενο στο απρόσωπο απαρέμφατο μὴ εἶναι

4. ἔφη: Κύρια Πρόταση

ἔφη: ρήμα
Θηραμένης: υποκείμενο

5. ὃν ἂν βούληται: δευτερεύουσα αναφορική, αντικείμενο στο ἐξαλείφειν

ἄν βούληται: ρήμα
ὅν: αντικείμενο


6. ὅνπερ νόμον οὗτοι ἔγραψαν περὶ τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ: δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική πρόταση στο κατά τοῦτον

νόμον: αντικείμενο ρήματος
οὗτοι: υποκείμενο ρήματος
ἔγραψαν: ρήμα
περὶ τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ: εμπρόθετος προσδιορισμός της αναφοράς


7. Καὶ τοῦτο μὰ τοὺς θεοὺς οὐκ ἀγνοῶ: Κύρια πρόταση

τοῦτο: αντικείμενο

μὰ τοὺς θεοὺς: προσφώνηση όρκου

οὐκ ἀγνοῶ: ρήμα

8.  ἔφη: Κύρια πρόταση

9. ὅτι οὐδέν μοι ἀρκέσει ὅδε ὁ βωμός: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, επεξήγηση στο τοῦτο

οὐδέν: αιτιατική του ποσού

μοι: αντικείμενο ρήματος 

ἀρκέσει : ρήμα

ὅδε: επιθετικός προσδιορισμός στο βωμό 

ὁ βωμός: υποκείμενο ρήματος

10. ἀλλὰ βούλομαι καὶ τοῦτο ἐπιδεῖξαι: κύρια πρόταση

βούλομαι: ρήμα

έπιδεῖξαι: αντικείμενο ρήματος, τελικό, ταυτοπροσωπία

τοῦτο: αντικείμενο απαρεμφάτου

11. ὅτι οὗτοι οὐ μόνον εἰσὶ περὶ ἀνθρώπους ἀδικώτατοι, ἀλλὰ καὶ περὶ θεοὺς ἀσεβέστατοι: δευτερεύουσα ειδική, επεξήγηση στο τοῦτο

οὗτοι: υποκείμενο

οὐ μόνον: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού

εἰσὶ: ρήμα 

περὶ ἀνθρώπους: εμπρόθετος της αναφοράς 

ἀδικώτατοι: κατηγορούμενο υποκειμένου

περὶ θεοὺς: εμπρόθετος αναφοράς 

ἀσεβέστατο: κατηγορούμενο υποκειμένου

12. Ὑμῶν μέντοι, ὦ ἄνδρες καλοὶ κἀγαθοί, θαυμάζω: Κύρια Πρόταση

Ὑμῶν: αντικείμενο ρήματος

ὦ ἄνδρες κλητική προσφώνηση

καλοὶ κἀγαθοί: επιθετικοί προσδιορισμοί στο ἄνδρες

θαυμάζω: ρήμα

13. ἔφη: Κύρια Πρόταση

   

14. εἰ μὴ βοηθήσετε ὑμῖν αὐτοῖς, καὶ ταῦτα γιγνώσκοντες: δευτερεύουσα αιτιολογική, υποκειμενικής αιτιολογίας

μὴ βοηθήσετε: ρήμα

ὑμῖν αὐτοῖς: αντικείμενο ρήματος 

ταῦτα: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού 

γιγνώσκοντες: εναντιωματική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος

ὅτι οὐδὲν τὸ ἐμὸν ὄνομα εὐεξαλειπτότερον ἢ τὸ ὑμῶν ἑκάστου: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο μετοχής γιγνώσκοντες

ἐστί: ρήμα (εννοείται)

οὐδὲν: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού

τὸ ὄνομα: υποκείμενο ρήματος 

ἐμὸν:επιθετικός προσδιορισμός στο ὄνομα

εὐεξαλειπτότερον: κατηγορούμενο υποκειμένου ( α' όρος σύγκρισης)

τὸ (ὄνομα): υποκείμενο ρήματος ( β' όρος σύκρισης) 

ἑκάστου: γενική κτητική από το  ὄνομα

ὑμῶν: γενική διαιρετική από το ἑκάστου