Βιβλίο 2. Κεφάλαιο 2. 16-19

1.Τοιούτων δὲ ὄντων Θηραμένης  εἶπεν ἐν ἐκκλησίᾳ : Κύρια Πρόταση,

τοιούτων: υποκείμενο μετοχής

ὄντων: χρονική μετοχή, γενική απόλυτως

Θηραμένης:υποκείμενο

εἶπεν:ρήμα

ἐν ἐκκλησίᾳ: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου

2. ὅτι εἰδὼς ἥξει Λακεδαιμονίους: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο στο εἶπεν

εἰδὼς: τροπική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος 

ἥξει: ρήμα

Λακεδαιμονίους:αντικείμενο μετοχής

3. εἰ βούλονται αὐτόν πέμψαι παρά Λύσανδρον: δευτερεύουσα υποθετική πρόταση

βούλονται:ρήμα

αὐτόν: αντικείμενο απαρεμφάτου 

πέμψαι: τελικό απαρέμφατο, αντικείμενο ρήματος, ταυτοπροσωπία

παρά Λύσανδρον:εμπρόθετος προσδιορισμός της κατεύθυνσης σε πρόσωπο

4. πότερον ἐξανδραποδίσασθαι τὴν πόλιν βουλόμενοι ἀντέχουσι περὶ τῶν τειχῶν:δευετερεύουσα πλάγια ερωτηματική,αντικείμενο στη μετοχή εἰδώς 
ἐξανδραποδίσασθαι :τελικό απαρέμφατο, αντικείμενο μετοχής, υποκείμενο (Λακεδαιμόνιοι) ταυτοπροσωπία

τὴν πόλιν: αντικείμενο απαρεμφάτου

βουλόμενοι: αιτιολογική μετοχή, συνημμένοι στο υποκείμενο του ρήματος

ἀντέχουσι: ρήμα, υποκείμενο ( Λακεδαιμόνιοι)

περὶ τῶν τειχῶν: εμπρόθετος προσδιορισμός

5.ἢ πίστεως ἕνεκα.: δευτερεύουσα πλάγια ερωτηματική

εννοείται το ρήμα: ἀντέχουσι

πίστεως ἔνεκα: εμπρόθετος του σκοπού

6. Πεμφθεὶς δὲ διέτριβε  παρά Λυσάνδρῳ τρεῖς μῆνας καὶ πλείω, ἐπιτηρῶν: Κυρια Πρόταση

 πεμφθεὶς: χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος

 διέτριβε:ρήμα, υποκείμενο (Θηραμένης)

παρά Λυσάνδρῳ: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου

τρεῖς:επιθετικός στο μῆνας

μῆνας: αιτιατική του χρόνου

πλείω: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού

ἐπιτηρῶν: τροπική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος

7. ὁπότε Ἀθηναῖοι ἔμελλον διά τό ἐπιλελοιπέναι τόν σῖτον ἅπαντα ὁμολογήσειν: δευτερεύουσα πλάγια ερωτηματική, αντικείμενο στο ἐπιτηρῶν

ἔμελλον:ρήμα

 Ἀθηναῖοι: υποκείμενο

διά τό ἐπιλελοιπέναι:εμπρόθετος προσδιορισμός της αιτίας

τόν σῖτον: υποκείμενο του άπολελοιπέναι

ἅπαντα:κατηγορηματικός προσδιορισμός στο σίτον

ὁμολογήσειν: τελικό απαρέμφατο, αντικείμενο ρήματος, υποκείμενό του ( Ἀθηναῖοι) 

8. ὅ τι τις λέγοι: δευτερεύουσα αναφορικοϋποθετική, αντικείμενο στο ομολογήσειν

λέγοι:ρήμα

τις: υποκείμενο

ὅ, τι: αντικείμενο

9. Ἐπεὶ δὲ ἧκε τετάρτῳ μηνί: δευτερεύουσα χρονική πρόταση

ἧκε:ρήμα

τετάρτῳ: επιθετικός προσδιορισμός στο μηνί

μηνί:δοτική του χρόνου

10. ἀπήγγειλεν ἐν ἐκκλησίᾳ:Κύρια Πρόταση

 ἀπήγγειλεν:ρήμα

ἐν ἐκκλησίᾳ:εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου

11. ὅτι αὐτόν Λύσανδρος τέως μὲν κατέχοι: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο στο ἀπήγγειλεν

 αὐτόν: αντικείμενο

Λύσανδρος:υποκείμενο

τέως:  επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου

 κατέχοι:ρήμα

12. εἶτα κελεύοι εἰς Λακεδαίμονα ἰέναι: δευτερεύουσα ειδική, αντικείμενο στο ἀπήγγειλεν
κελεύοι: ρήμα
εἰς Λακεδαίμονα:εμπρόθετος προσδιορισμό της κατεύθυνσης σε τόπο
ἰέναι: τελικό απαρέμφατο, αντικείμενο ρήματος, ταυτοπροσωπία

13. οὐ γάρ εἶναι κύριος, ἀλλά τοὺς ἐφόρους: Κύρια Πρόταση (εννοείται το ρήμα ἐλεγε)
οὐ εἶναι:αντικείμενο ρήματος, ειδικό απαρέμφατο, ταυτοπροσωπία
κύριος: κατηγορούμενο
τοὺς ἐφόρους: (εννούνται το εἶναι ) υποκείμενο στο εννοούμενο εἶναι


14.  ὧν ἐρωτῷτο ὑπ’ αὐτοῦ: δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική στο κύριος
ὧν: σύστοιχο αντικείμενο
ἐρωτῷτο:ρήμα
ὑπ’ αὐτοῦ: εμπρόθετος ποιητικού αιτίου

15. Μετά ταῦτα ᾑρέθη πρεσβευτὴς εἰς Λακεδαίμονα αὐτοκράτωρ δέκατος αὐτός: Κύρια Πρόταση
 Μετά ταῦτα: εμπρόθετος προσδιορισμός της χρονικής ακολουθίας
ᾑρέθη: ρήμα
πρεσβευτὴς: κατηγορούμενο
εἰς Λακεδαίμονα: εμπρόθετος προσδιορισμός του χρόνου
αὐτοκράτωρ: επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου
δέκατος:επιρρηματικό κατηγορούμενο της χρονικής σειράς
αὐτός: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο εννοούμενο υποκείμενο (Θηραμένης)



16. Λύσανδρος δὲ τοῖς ἐφόροις  ἔπεμψεν ἀγγελοῦντα μετ’ ἄλλων Λακεδαιμονίων Ἀριστοτέλην, φυγάδα Ἀθηναῖον ὄντα: Κύρια Πρόταση

Λύσανδρος:υποκείμενο

τοῖς ἐφόροις: έμμεσο αντικείμενο

ἔπεμψεν:ρήμα

ἀγγελοῦντα: τελική μετοχή συνημμένη στο άμεσο αντικείμενο του ρήματος

μετ’ Λακεδαιμονίων: εμπρόθετος προσδιορισμός της συνοδείας

ἄλλων: επιθετικός στο Λακεδαιμονίων

 Ἀριστοτέλην: άμεσο αντικείμενο

φυγάδα: κατηγορούμενο στο Ἀριστοτέλην

Ἀθηναῖον: παράθεση στο Ἀριστοτέλην

ὄντα: επιθετική μετοχή, συνημμένη στο άμεσο αντικείμενο του ρήματος

17. ὅτι ἀποκρίναιτο Θηραμένει ἐκείνους κυρίους εἶναι εἰρήνης καὶ πολέμου: δευτερεύουσα ειδική πρόταση, αντικείμενο στο άγγελούντα

ἀποκρίναιτο: ρήμα

Θηραμένει: έμμεσο αντικείμενο

ἐκείνους: υποκείμενο απαρεμφάτου

κυρίους: κατηγορούμενο στο υποκείμενο του απαρεμφάτου

εἶναι: αντικείμενο ρήματος

εἰρήνης καὶ πολέμου: γενικές αντικειμενικές από το κυρίους

18. Θηραμένης δὲ καὶ οἱ ἄλλοι πρέσβεις ἐρωτώμενοι εἶπον : Κύρια Πρόταση

Θηραμένης δὲ καὶ οἱ πρέσβεις: υποκείμενα ρήματος και μετοχής

ἐρωτώμενοι: χρονική μετοχή

εἶπον: ρήμα

ἄλλοι: επιθετικός στο πρέσβεις

19. ἐπεὶ ἦσαν ἐν Σελλασίᾳ: δευτερεύουσα χρονική πρόταση

ἦσαν: ρήμα

 ἐν Σελλασίᾳ: εμπρόθετος προσδιορισμός του τόπου

20. ἐπὶ τίνι λόγῳ ἥκοιεν: δευτερεύουσα πλάγια ερωτηματική, αντικείμενο στη μετοχή ἐρωτώμενοι

ἐπὶ λόγῳ: εμπρόθετος προσδιορισμός του σκοπού

τίνι: επιθετικός προσδιορισμός στο λόγῳ

ἥκοιεν: ρήμα

21. ὅτι (ἥκοιεν) αὐτοκράτορες περὶ εἰρήνης: δευτερεύουσα ειδική, αντικείμενο στο εἶπον

(ἥκοιεν): ρήμα (υποκείμενο Θηραμένης και πρέσβεις) 

 αὐτοκράτορες:επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου

 περὶ εἰρήνης: εμπρόθετος προσδιορισμός της αναφοράς

 22. μετά ταῦτα οἱ ἔφοροι καλεῖν ἐκέλευον αὐτούς: Κύρια Πρόταση

μετά ταῦτα: εμπρόθετος προσδιορισμός της χρονικής ακολουθίας

οἱ ἔφοροι: υποκείμενο

καλεῖν: έμμεσο αντικείμενο, ετεροπροσωπία (υποκείμενο ἀγγέλους ήπομπούς) , τελικό

ενν. ἀγγέλους ή πομπούς: άμεσο αντικείμενο

ἐκέλευον: ρήμα 

αὐτούς: αντικείμενο απαρεμφάτου

23.Ἐπεὶ δ’ ἧκον: δευτερεύουσα χρονική πρόταση

ἧκον: ρήμα

υποκείμενο: ενν. πρέσβεις

24. ἐκκλησίαν ἐποίησαν: Κύρια Πρόταση

 ἐκκλησίαν: αντικείμενο

ἐποίησαν: ρήμα

25. ἐν ᾗ ἀντέλεγον Κορίνθιοι καὶ Θηβαῖοι μάλιστα, πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι τῶν Ἑλλήνων, μὴ σπένδεσθαι Ἀθηναίοις, ἀλλ’ ἐξαιρεῖν: δευτερεύουσα αναφορική προσδιοριστική στο ἐκκλησίαν

 ἀντέλεγον: ρήμα

Κορίνθιοι καὶ Θηβαῖοι, ἄλλοι : υποκείμενο

πολλοὶ: επιθετικός προσδιορισμός στο ἄλλοι

τῶν Ἑλλήνων: γενική διαιρετική από το ἄλλοι

μὴ σπένδεσθαι , ἀλλ’ ἐξαιρεῖν: τελικά απαρέμφατα, αντικείμενα ρήματος, ταυτοπροσωπία

Ἀθηναίοις: αντικείμενο στο σπένδεσθαι, (Ἀθηναίους: αντικείμενο στο ἐξαιρεῖν)