Ελεύθεροι Πολιορκημένοι-Διονύσιος Σολωμός

Ενότητες:

1^η ενότητα: ‘Ακρα του τάφου… το ξέρει: Η συνέπειες της πείνας στους κατοίκους του Μεσολογγίου

2^η ενότητα: Ο Απρίλης με τον Έρωτα … χίλιες φορές πεθαίνει: Η ομορφιά της ζωής κατά τη διάρκεια της άνοιξης -  η αξία της θυσίας

Νοηματική Απόδοση:

1^ο απόσπασμα: Ενώ στον κάμπο επικρατεί απόλυτη ηρεμία η πείνα βασανίζει τους κατοίκους του Μεσολογγίου. Η  εικόνα της μάνας που ζηλεύει το πουλί, του στρατιώτη που δεν μπορεί να σηκώσει το όπλο φανερώνουν την τραγική κατάσταση των κατοίκων του Μεσολογγίου. Το γεγονός ότι οι αντίπαλοι γνωρίζουν την εξάντλησή τους κάνει τη θέση τους ακόμα πιο δυσχερή. 

2^ο απόσπασμα: Κατά τη διάρκεια της άνοιξης όλα τα φυτά ανθίζουν, τα έμψυχα όντα κινητοποιούνται μετά την αδράνεια του χειμώνα. Σ’ αυτές τις όμορφες συνθήκες καλούνται να θυσιαστούν οι Μεσολογγίτες πράγμα που φανερώνει το πείσμα και την ανάγκη για ελευθερία.

Γλώσσα: δημοτική

Ύφος: γλαφυρό, λυρικό.

Στίχος: ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος, ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία

Σχήματα Λόγου:

Επαναλήψεις: τα μάτια η πείνα μαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει, Με χίλιες βρύσες με χίλιες γλώσσες

Παρήχηση: του λ: λαλεί πουλί, του β: λευκό βουνάκι … βελάζει τοχ και του ρ: μαύρη πέτρα… χορτάρι

Προσωποποίηση: ο Σουλιώτης προσωποποιεί τον τουφέκι του

Μεταφορές: το μάτια η πείνα μαύρισε, έρμο τουφέκι σκοτεινό, ολονυχτίς εσύσμιξε με τα’ ουρανού τα κάλλη, που ευώδιασε τον ύπνο της μέσα στο άγριο κρίνο