Το πιο γλυκό ψωμί-Λαϊκό Παραμύθι

Ενότητες:

1^η ενότητα: Κάποτε ήταν… που λέει ο λόγος:  Η ανορεξία του βασιλιά

2^η ενότητα: Όπου κάποια μέρα…. Έτσι λοιπόν κι έγινε. : Η χωρίς επιτυχία συμβουλή του γέρου.

3^η ενότητα:  Θα σε κρεμάσω… να τρώγαμε κι εμείς έτσι! : Οι καρποί του μόχθου

Νοηματική Απόδοση:  

Το παραμύθι περιγράφει την ιστορία ενός βασιλιά που παρόλο που δεν του έλειπε τίποτα και όλοι τον θεωρούσαν ευτυχισμένο, ο ίδιος δεν είχε όρεξη να φάει τίποτα και συνεχώς αδυνάτιζε. Πολλοί γιατροί προσπάθησαν να τον βοηθήσουν χωρίς όμως αποτέλεσμα. Μια μέρα τον επισκέφτηκε ένας φτωχός γέρος, ο οποίος ήταν πολύ σοφός και τον συμβούλεψε να ζητήσει το πιο γλυκό ψωμί το οποίο μόλις το φάει, θα γιατρευτεί. Έτσι, ο βασιλιάς διέταξε να ζυμώσουν το «το πιο γλυκό ψωμί». Όμως κανένα ψωμί δεν κατάφερε να του ανοίξει την όρεξη. Τελικά, ο βασιλιάς μετά την παρότρυνση του σοφού γέρου τον ακολούθησε στην καλύβα του. Έπειτα από τρεις κουραστικές μέρες εργασίας για να φτιάξουν ψωμί, ο βασιλιάς μόλις το δοκίμασε διαπίστωσε πως αυτό ήταν το πιο γλυκό ψωμί και θεραπεύτηκε. Ο σοφός γέρος του εξήγησε ότι πρέπει να κοπιάσει για να μπορέσει να ανταμειφτεί και τον συμβούλεψε από δω και πέρα να εργάζεται στο υπόλοιπο της ζωής του. Έτσι, ο βασιλιάς θεραπευμένος πια εργάστηκε για το συμφέρον όλων και το κοινό καλό. Ηθικό δίδαγμα: Πρέπει κανείς να κοπιάσει στη ζωή του για κάτι για να μπορεί έπειτα να το απολαύσει.  

Στόχος παραμυθιού: η διδασκαλία και απόκτηση γνώσεις μέσω του ηθικού διδάγματος καθώς επίσης η τέρψη και η ψυχαγωγία του αναγνώστη.

Γλώσσα: απλή, λιτή, δημοτική, με λαïκά στοιχεία

Ύφος: λιτό, ζωντανό, παραστατικό

Αφηγηματικές τεχνικές: έμμεση αφήγηση (διήγηση) και διάλογος που προσδίδει παραστατικότητα και αμεσότητα.

Σχήματα λόγου:

Μεταφορές: και του πουλιού το γάλα, καρφάκι δε μου καίγεται, έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά, το πρόσωπό του έγινε κόκκινο από χαρά

Παρομοιώσεις: σαν πεινασμένος λύκος

Εικόνες: εικόνα του βασιλιά όταν φεύγει για την καλύβα του γέρου, εικόνα της περιγραφής του τόπου όπου βρίσκεται η καλύβα

Πρόσωπα: 

Σοφός γέρος: ένας φτωχός μα πολύ σοφός άνθρωπος, έτοιμος να προσφέρει τις εμπειρίες και τη βοήθειά του στο βασιλιά. Έδειξε υπομονή στις τριήμερες εργασίες στην προσπάθειά του να επιτευχθεί ο στόχος του.

Βασιλιάς: Παρόλο που στην αρχή παρουσιάζεται αυταρχικός, αδιάφορος και σκληρός με του άλλους ανθρώπους στη συνέχει στην προσπάθεια του να θεραπευθεί ακολουθεί τον γέρο, εργάζεται σκληρά, δέχεται τις συμβουλές του σοφού γέρου και αφού γιατρεύεται, συνεχίζει να εργάζεται σκληρά για το λαό του.

Και τα δύο πρόσωπα αποτελούν ανθρώπινους τύπους που παρά τις διαφορές του συνεργάστηκαν και πέτυχαν τους στόχους τους.