ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ Β' ΣΥΖΥΓΙΑΣ

Α΄. Ενεργητική φωνή

Οριστική	Ενεστώτας	ἵ-στη-μι ἵ-στη-ς ἵ-στη-σι(ν) ἵ-στα-μεν ἵ-στᾰ-τε ἵ-στᾶ-σι(ν)	τί-θη-μι τί-θη-ς (τι-θεῖς) τί-θη-σι τί-θε-μεν τί-θε-τε τι-θέ-ασι(ν)	ἵ-η-μι ἵ-η-ς (ἱ-εῖ-ς) ἵ-η-σι(ν) ἵ-ε-μεν ἵ-ε-τε ἱ-ᾶ-σι(ν)	δί-δω-μι δί-δω-ς δί-δω-σι(ν) δί-δο-μεν δί-δο-τε δι-δό-ασι(ν)
	Παρατατικός	ἵ-στη-ν ἵ-στη-ς ἵ-στη ἵ-στα-μεν ἵ-στᾰ-τε ἵ-στα-σαν	ἐ-τί-θην ἐ-τί-θεις ἐ-τί-θει ἐ-τί-θε-μεν ἐ-τί-θε-τε ἐ-τί-θε-σαν	ἵη-ν ἵ-εις ἵ-ει ἵ-ε-μεν ἵ-ε-τε ἵ-ε-σαν	ἐ-δί-δουν ἐ-δί-δους ἐ-δί-δου ἐ-δί-δομεν ἐ-δί-δοτε ἐ-δί-δοσαν
Υποτακτική	Ενεστώτας	ἱ-στῶ ἱ-στῇς ἱ-στῇ ἱ-στῶμεν ἱ-στῆτε ἱ-στῶσι(ν)	τι-θῶ τι-θῇς τι-θῇ τι-θῶμεν τι-θῆτε τι-θῶσι(ν)	ἱ-ῶ ἱ-ῇς ἱ-ῇ ἱ-ῶμεν ἱ-ῆτε ἱ-ῶσι(ν)	δι-δῶ δι-δῷς δι-δῷ δι-δῶμεν δι-δῶτε δι-δῶσι(ν)
Ευκτική	Ενεστώτας	ἱ-σταίη-ν ἱ-σταίη-ς ἱ-σταίη ἱ-σταίη-μεν (-αῖμεν) ἱ-σταίη-τε (-αῖτε) ἱ-σταίη-σαν (-αῖεν)	τι-θείη-ν τι-θείη-ς τι-θείη τι-θείη-μεν (-εῖμεν) τι-θείη-τε (-εῖτε) τι-θείη-σαν (-εῖεν)	ἱ-είη-ν ἱ-είη-ς ἱ-είη ἱ-είη-μεν (ἱεῖμεν) ἱ-είη-τε (ἱεῖτε) ἱ-είη-σαν (ἱεῖεν)	δι-δοίη-ν δι-δοίη-ς δι-δοίη δι-δοίη-μεν (-οῖμεν) δι-δοίη-τε (-οῖτε) δι-δοίη-σαν (-οῖεν)
Προστακτική	Ενεστώτας	ἵ-στη ἱ-στά-τω ἵ-στα-τε ἱ-στά-ντων (ἱστάτωσαν)	τί-θει τι-θέ-τω τί-θε-τε τι-θέ-ντων (τιθέτωσαν)	ἵ-ει ἱ-έ-τω ἵ-ε-τε ἱ-έ-ντων (ἱέτωσαν)	δί-δου δι-δό-τω δί-δο-τε δι-δό-ντων (διδότωσαν)
Απαρ.	Ενεσ.	ἱ-στά-ναι	τι-θέ-ναι	ἱ-έ-ναι	δι-δό-ναι
Μετοχή	Ενεστώτας	ἱ-στὰς (ἱστάντος) ἱ-στᾶσα (ἱστάσης) ἱ-στὰν (ἱστάντος)	τι-θεὶς (τιθέντος) τι-θεῖσα (τιθείσης) τι-θὲν (τιθέντος)	ἱ-εὶς (ἱ-έντος) ἱ-εῖσα (ἱ-είσης) ἱ-ὲν (ἱέντος)	δι-δοὺς (διδόντος) δι-δοῦσα (δι-δούσης) δι-δὸν (δι-δόντος)

---

2. Αόριστος β΄
Οριστική	ἔ-στην ἔ-στη-ς ἔ-στη ἔ-στη-μεν ἔ-στη-τε ἔ-στη-σαν	ἔ-θη-κα ἔ-θη-κας ἔ-θη-κε ἔ-θε-μεν ἔ-θε-τε ἔ-θε-σαν	ἧ-κα ἧ-κας ἧ-κε εἷ-μεν (ἑ-jε-μεν) εἷ-τε εἷ-σαν	ἔ-δω-κα ἔ-δω-κας ἔ-δω-κε ἔ-δο-μεν ἔ-δο-τε ἔ-δο-σαν
Υποτακτική	στῶ, στῇς, στῇ στῶμεν, στῆτε στῶσι(ν)	θῶ, θῇς, θῇ θῶμεν, θῆτε θῶσι(ν)	ὧ, ᾗς, ᾗ ὧμεν, ἧτε ὧσι(ν)	δῶ, δῷς, δῷ δῶμεν, δῶτε δῶσι(ν)
Ευκτική	σταίη-ν σταίη-ς σταίη σταίη-μεν (σταῖμεν) σταίη-τε (σταῖτε) σταίη-σαν (σταῖεν)	θείη-ν θείη-ς θείη θείη-μεν (θεῖμεν) θείη-τε (θεῖτε) θείη-σαν (θεῖεν)	εἵη-ν εἵη-ς εἵη εἵη-μεν (εἷμεν) εἵη-τε (εἷτε) εἵη-σαν (εἷεν)	δοί-ην δοί-ης δοί-η δοί-ημεν (δοῖ-μεν) δοί-ητε (δοῖ-τε) δοί-ησαν (δοῖεν)
Προστακτική	στῆ-θι στή-τω στῆ-τε στά-ντων (στή-τωσαν)	θὲ-ς θέ-τω θέ-τε θέ-ντων (θέτωσαν)	ἓ-ς ἕ-τω ἕ-τε ἕ-ντων (ἕ-τωσαν)	δὸ-ς δό-τω δό-τε δό-ντων (δότωσαν)
Απαρ.	στῆναι	θεῖναι	εἷναι	δοῦναι
Μετοχή	στὰς (στάντος) στᾶσα (στάσης) στὰν (στάντος)	θεὶς (θέντος) θεῖσα (θείσης) θὲν (θέντος)	εἳς (ἕντος) εἷσα (εἵσης) ἓν (ἕντος)	δοὺς (δόντος) δοῦσα (δούσης δὸν (δόντος)

Β΄. Μέση φωνή

Οριστική	Ενεστώτας	ἵ-στα-μαι ἵ-στα-σαι ἵ-στα-ται ἱ-στά-μεθα ἵ-στα-σθε ἵ-στα-νται	τί-θε-μαι τί-θε-σαι τί-θε-ται τι-θέ-μεθα τί-θε-σθε τί-θε-νται	ἵ-ε-μαι ἵ-ε-σαι ἵ-ε-ται ἱ-έ-μεθα ἵ-ε-σθε ἵ-ε-νται	δί-δο-μαι δί-δο-σαι δί-δο-ται δι-δό-μεθα δί-δο-σθε δί-δο-νται
	Παρατατικός	ἱ-στά-μην ἵ-στα-σο ἵ-στα-το ἱ-στά-μεθα ἵ-στα-σθε ἵ-στα-ντο	ἐ-τι-θέ-μην ἐ-τί-θε-σο ἐ-τί-θε-το ἐ-τι-θέ-μεθα ἐ-τί-θε-σθε ἐ-τί-θε-ντο	ἱ-έ-μην ἵ-ε-σο ἵ-ε-το ἱ-έ-μεθα ἵ-ε-σθε ἵ-ε-ντο	δι-δῶμαι δι-δῷ δι-δῶται δι-δώ-μεθα δι-δῶσθε δι-δῶνται
Υποτακτική	Ενεστώτας	ἱ-στῶμαι ἱ-στῇ ἱ-στῆται ἱ-στώμεθα ἱ-στῆσθε ἱ-στῶνται	τι-θῶμαι τι-θῇ τι-θῆται τι-θώμεθα τι-θῆσθε τι-θῶνται	ἱ-ῶμαι ἱ-ῇ ἱ-ῆται ἱ-ώμεθα ἱ-ῆσθε ἱ-ῶνται	δι-δῶμαι δι-δῷ δι-δῶται δι-δώμεθα δι-δῶσθε δι-δῶνται
Ευκτική	Ενεστώτας	ἱ-σταί-μην ἱ-σταῖ-ο ἱ-σταῖ-το ἱ-σταί-μεθα ἱ-σταῖ-σθε ἱ-σταῖ-ντο	τι-θεί-μην τι-θεῖ-ο τι-θεῖ-το τι-θεί-μεθα τι-θεῖ-σθε τι-θεῖ-ντο	ἱ-εί-μην ἱ-εῖ-ο ἱ-εῖ-το ἱ-εί-μεθα ἱ-εῖ-σθε ἱ-εῖ-ντο	δι-δοί-μην δι-δοῖ-ο δι-δοῖ-το δι-δοί-μεθα δι-δοῖ-σθε δι-δοῖ-ντο
Προστακτική	Ενεστώτας	ἵ-στα-σο (ἵστω) ἱ-στά-σθω ἵ-στα-σθε ἱ-στά-σθων (-σθωσαν)	τί-θε-σο τι-θέ-σθω τί-θε-σθε τι-θέ-σθων (-σθωσαν)	ἵ-ε-σο ἱ-έ-σθω ἵ-ε-σθε ἱ-έ-σθων (-σθωσαν)	δί-δο-σο δι-δό-σθω δί-δο-σε δι-δό-σθων (-σθωσαν)
Απαρ.	Ενεστ.	ἵ-στα-σθαι	τί-θε-σθαι	ἵ-ε-σθαι	δί-δο-σθαι
Μετοχή	Ενεστώτ.	ἱ-στά-μενος ἱ-στα-μένη ἱ-στά-μενον	τι-θέ-μενος τι-θε-μένη τι-θέ-μενον	ἱ-έ-μενος ἱ-ε-μένη ἱ-έ-μενον	δι-δό-μενος δι-δο-μένη δι-δό-μενον

Ρήματα της β΄ συζυγίας (σε -μι)

2. Αόριστος β΄

Οριστική	ἐ-θέ-μην ἔ-θου ἔ-θε-το ἐ-θέ-μεθα ἔ-θε-σθε ἔ-θε-ντο	εἵ-μην εἷ-σο εἷ-το εἵ-μεθα εἷ-σθε εἷ-ντο	ἐ-δό-μην ἔ-δου ἔ-δοτο ἐ-δό-μεθα ἔ-δο-σθε ἔ-δο-ντο
Υποτακτική	θῶμαι θῇ θῆται θώμεθα θῆσθε θῶνται	ὧμαι ᾗ ἧται ὥμεθα ἧσθε ὧνται	δῶμαι δῷ δῶται δώμεθα δῶσθε δῶνται
Ευκτική	θεί-μην θεῖ-ο θεῖ-το θεί-μεθα θεῖ-σθε θεῖ-ντο	εἵ-μην εἷ-ο εἷ-το εἵ-μεθα εἷ-σθε εἷ-ντο	δοί-μην δοῖ-ο δοῖ-το δοί-μεθα δοῖ-σθε δοῖ-ντο
Προστακτική	θοῦ θέ-σθω θέ-σθε θέ-σθων (θέσθωσαν)	οὗ ἕ-σθω ἕ-σθε ἕ-σθων (ἕσθωσαν)	δοῦ δό-σθω δό-σθε δό-σθων (δό-σθωσαν)
Απαρ.	θέ-σθαι	ἕ-σθαι	δό-σθαι
Μετοχή	θέ-μενος θε-μένη θέ-μενον	ἕ-μενος ἑ-μένη ἕ-μενον	δό-μενος δο-μένη δό-μενον